انبار ملی شمش طلا در فورت هنری ناکس

چندین ماه پیش از تصویب قانون ذخیره طلا در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۴ (۱۰ بهمن ۱۳۱۲)، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده شروع به آماده‌سازی برنامه‌هایی برای ایجاد یک مکان امنیتی با امنیت بالا کرد که قرار بود ذخایر طلای ملی در آن ذخیره شود. این مکان قرار بود چیزی بیش از یک گاوصندوق عظیم طلا، در نقطه‌ای از کشور دور از هر دو ساحل، محافظت شده با جدیدترین روش‌ها، و درون یک پایگاه نظامی موجود باشد. نقشه‌های ساختمانی از سال ۱۹۳۳ (۱۳۱۲ شمسی) آماده شدند، و اولین محموله طلا در تاریخ ۱۳ ژانویه ۱۹۳۷ (۲۳ دی ۱۳۱۵)، همگی از ضرابخانه فیلادلفیا، به آنجا منتقل شد. بدین ترتیب، انبار طلای ابالات متحده آمریکا–که به طور عامیانه “فورت ناکس” (Ft. Knox) خوانده می‌شود–وارد فرهنگ آمریکایی به عنوان نمادی از امنیت و ایمنی نفوذناپذیر شد.

خاستگاه فورت هنری ناکس (Fort Henry Knox)

در ژانویه ۱۹۱۸ (دی ۱۲۹۶)، کنگره ۱۰،۰۰۰ هکتار زمین در نزدیکی استیتون (Stithton)، کنتاکی، را اجاره کرد و اردوگاه هِنری ناکس را به عنوان مرکز آموزش توپخانه میدانی تأسیس کرد. این اردوگاه به افتخار ژنرال هنری ناکس، رئیس توپخانه ارتش قاره‌ای در جریان انقلاب آمریکا و بعداً اولین وزیر جنگ کشور، نامگذاری شد.

این پایگاه در سال ۱۹۲۲ به صورت دائمی بسته شد، اما به عنوان مرکز آموزشی برای واحد پنجم ارتش ایالات متحده، برای آموزش افسران رزرو، اردوگاه‌های آموزشی نظامی شهروندان و برای گارد ملی تا سال ۱۹۳۲ خدمت کرد. بین سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۸، این محل به “جنگل ملی اردوگاه هنری ناکس” تغییر نام داد.

ارتش در سال ۱۹۳۰ (۱۳۰۹)، نیروی مکانیزه (سواره نظام) را در فورت یوستیس (Fort Eustis)، ویرجینیا، تأسیس کرد. این نیرو شامل خودروهای زرهی، توپخانه کشیده شده توسط کامیون، توپخانه ضد هوایی، تانک‌های پیاده نظام و مهندسان بود. گروهان تانک، گروهان A، گردان اول تانک بود و امروزه به عنوان گروهان A، گردان اول، گردان ۶۶ زرهی شناخته می‌شود. این گروهان قدیمی‌ترین واحد تانک در ارتش ایالات متحده است. نیروی فورت یوستیس در اکتبر ۱۹۳۱ منحل شد و ستاد آن به اردوگاه ناکس منتقل شد. کنگره اردوگاه ناکس را در اول ژانویه ۱۹۳۲ به عنوان یک پایگاه دائمی تعیین کرد و نام آن را به فورت ناکس تغییر داد. در ۱۶ ژانویه ۱۹۳۳، گردان اول سواره نظام، قدیمی‌ترین گردان سواره در ارتش ایالات متحده، به خانه جدیدش در کنتاکی منتقل شد.

در اواخر دهه ۱۹۳۰، فورت ناکس به عنوان مرکز مکانیزه کردن سواره نظام خدمت کرد و بسیاری از تاکتیک‌ها و دکترین‌هایی که نیروی زرهی پس از تأسیس استفاده می‌کرد را توسعه داد.

ساخت و ساز و امنیت

ساختمان دو طبقه به همراه زیرزمین و اتاق زیرشیروانی از گرانیت، فولاد و بتن ساخته شده است. ابعاد خارجی آن ۱۰۵ فوت در ۱۲۱ فوت می‌باشد. ارتفاع آن از سطح زمین ۴۲ فوت است. ساخت این ساختمان تحت نظارت بخش تهیه و تدارک وزارت خزانه‌داری، اکنون سازمان خدمات عمومی اداره ساختمان‌های عمومی (جی‌اس‌ای)، انجام شده است. پس از تکمیل، انبار طلا تحت اختیارات قانونی مدیر ضرابخانه ایالات متحده قرار گرفت.

نلی تایلو راس (Nellie Tayloe Ross)، مدیر ضرابخانه در جولای ۱۹۳۶ از ساختمان تقریبا تکمیل شده بازدید کرد و به نظر نمی‌رسید که از نتایج کاملا راضی باشد:

“ساختمان قرار است تا اواسط ماه آگوست تکمیل شود، اما مهندس منطقه‌ای گفت که فکر می‌کند نزدیک‌تر به اول ماه سپتامبر خواهد بود. او فکر می‌کرد مهم است که مسئول [ون هورن – آر دبلیو بی] چند هفته قبل در آنجا باشد. به عنوان مثال، تصمیمات باید قبل از نصب سیم‌کشی تلفن‌ها و موارد مشابه گرفته شود، [و] در مورد استفاده از فضای خاص تصمیم گیری شود. از زمان دیدن ساختمان، من مطمئن شده‌ام که ما رئیس دفتر و زیردستانش را به جای دیگری منتقل خواهیم کرد. (قرارداد، نیاز به علامت‌گذاری همه درها را دارد.) من همچنین پس از دیدن ساختمان مطمئن هستم که فضا برای همه سکوها و کامیون‌هایی که برنامه‌ریزی کرده بودیم کافی نیست. اینها چیزهایی هستند که آقای ون هورن و من باید علاوه بر سایر موارد به آنها بپردازیم.”

در زیر ساختمانی شبیه به قلعه، گاوصندوق طلا قرار دارد که به بخش‌هایی تقسیم شده و دیوارهای آن با گرانیت پوشیده شده است. پوشش گاوصندوق از ورق‌های فولادی، تیرآهن‌های فولادی و استوانه‌های فولادی ساخته شده که با نوارهای حلقه‌ای تقویت شده و در بتن قرار گرفته‌اند. سقف گاوصندوق به طور مشابه ساخته شده و مستقل از سقف انبار است. درب گاوصندوق ۲۲ تن وزن دارد و در برابر انفجار مقاوم است. هیچ فردی به تنهایی قادر به باز کردن کامل گاوصندوق نیست – ۱۰ عضو از کارکنان انبار طلا باید ترکیب‌های جداگانه‌ای از اعداد را که تنها به آنها شناخته شده، شماره‌گیری کنند. پشت درب اصلی گاوصندوق، سلول‌های داخلی کوچکتر محافظت بیشتری فراهم می‌کنند. فضایی بین راهروی احاطه‌کننده گاوصندوق و دیوار خارجی ساختمان برای دفاتر و انبارها استفاده می‌شود.

دیوار خارجی انبار طلا از گرانیت ساخته شده که با بتن پوشیده شده است. مواد ساختمانی استفاده شده در ساختمان شامل ۱۶٫۵۰۰ فوت مکعب گرانیت، ۴٫۲۰۰ یارد مکعب بتن، ۷۵۰ تن فولاد تقویت‌کننده و ۶۷۰ تن فولاد سازه‌ای بود.

بالای ورودی مرمری در جلوی ساختمان، نوشته “انبار طلای ایالات متحده” قرار دارد، که با نشان وزارت خزانه‌داری ایالات متحده به رنگ طلا مهر شده است. دفاتر مسئول انبار و کاپیتان گارد در ورودی لابی قرار دارند. در پشت ساختمان ورودی دیگری وجود دارد که برای دریافت طلا و تدارکات استفاده می‌شود.

کل تاسیسات با چندین حصار احاطه شده و توسط پلیس ضرابخانه ایالات متحده محافظت می‌شود. در هر گوشه‌ای از ساختمان در خارج، اما متصل به آن، چهار اتاقک نگهبانی قرار دارد. اتاقک نگهبانی، مشابه اتاقک‌های نگهبانی در گوشه‌های انبار، در ورودی دروازه قرار دارند. یک راه‌رو دور تا دور ساختمان را احاطه کرده و یک حصار فولادی مرزهای محل را نشان می‌دهد.

محوطه انبار در محدوده پایگاه ارتش ایالات متحده فورت ناکس قرار دارد، که امکان محافظت بیشتر توسط ارتش را فراهم می‌کند.

البته، ساختمان سرشار از آخرین و مدرن‌ترین دستگاه‌های حفاظتی، از جمله آلارم‌ها، سیستم‌های نظارتی و چندین لایه امنیت فیزیکی است. انبار با نیروگاه اضطراری خود، سیستم آب و سایر امکانات مجهز شده است. در زیرزمین، یک سالن تیراندازی برای استفاده نگهبانان وجود دارد.

علاقه عمومی به انبار طلا فورت ناکس بسیار بالا بود، به ویژه در منطقه لوئیزویل (Louisville) که این یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های ساختمانی در سال‌های اخیر بود. این تاسیسات در زمین دولتی ساخته می‌شد و معمولاً نیروی گارد قابل توجهی در محل حضور داشت. با این حال، ارتش زمین را به وزارت خزانه‌داری واگذار کرده بود، اما وزارت خزانه‌داری تا پایان ساخت و ساز انبار، به طور رسمی مالکیت آن را به عهده نگرفت. بنابراین، به جای گارد‌های یونیفرم‌دار وزارت خزانه‌داری، محل ساخت و ساز توسط حصار فولادی نوک‌تیز و یک نگهبان تنها بعد از ساعات کاری حفاظت می‌شد. تمام حفاظت‌ها مسئولیت پیمانکار ساختمانی، شرکت ساختمانی گریت لیکس (Great Lakes Construction Co.) بود.

در روز یکشنبه، ۲۹ شهریور، رابرت استایگرز (Robert Stigers)، عکاس پرسنلی روزنامه لوئیزویل هرالد-پست (Louisville Herald-Post)، از محل بازدید کرد و عکس‌هایی گرفت. جان مالی (John Malley)، مامور سرویس مخفی ایالات متحده، توضیح داد:

“درب حصار فولادی باز بود و در ورودی انبار نیز قفل نشده بود، بنابراین تنها کاری که استایگرز باید انجام می‌داد این بود که از درب باز عبور کند، درب قفل نشده را باز کند و از طریق اتاق اصلی و ساختمان به پشت برود، جایی که یک پنجره کوچک را باز کرد و دوربین خود او از طریق پنجره توسط همدستش به او داده شد.”

ادوارد جانسون (Edward Johnson)، نگهبان، در آن زمان سر پستش بود و به خاطر گرفتن عکس‌ها به استایگرز اعتراض کرد، اما تلاشی برای متوقف کردن او یا ضبط کردن پلیت‌ها (یعنی فیلم ۴×۵) انجام نداد. نگهبان جانسون مردی مسن، تقریباً بی‌سواد، همچنین بسیار ساده‌لوح است. او بومی این بخش روستایی است و نه به عنوان نگهبان مفید است و نه به عنوان شیئی زینتی.”

در روز بعد مشخص شد که یک عکاس پرسنلی اسوشیتد پرس، هارولد هریس (Harold Harris)، همراه استایگرز بوده و او نیز عکس‌هایی گرفته است. عکاسان تنها افرادی نبودند که از یک بازدید خودجوش از اتاق‌های با امنیت بالای انبار لذت می‌بردند.

“…در ورودی ساختمان، همچنین درب‌های اتاق اصلی، باز یا قفل نشده بودند… و در آن زمان حداقل بیست و پنج یا سی نفر، به جز کارکنان، داخل ساختمان و اتاق اصلی بودند و به دور و بر نگاه می‌کردند. یک خانم جوان دوربین کوچکی داشت و از استایگرز خواست که به او نشان دهد چگونه یک نوردهی زمانی انجام دهد، که او نیز این کار را انجام داد. دو مردی که در عکس‌ها دیده می‌شوند… تنها ناظرانی بودند که از آن‌ها خواسته شد برای عکس‌ها ژست بگیرند.”

عکس‌ها در روزنامه Louisville Herald-Post منتشر شدند و این گونه بود که وزارت خزانه‌داری از حضور بازدیدکنندگان مطلع شد. مامور مالی (Malley) نگاتیوهای روزنامه را مصادره کرده و آن‌ها را نابود کرد. کار دیگری انجام نشد به جز این که به شرکت ساختمانی یادآوری شد که درها را قفل کند و محافظان بیشتری را مامور کند.

پس از افتتاح مرکز، مدیر مونت راس (Ross) بازدیدهای متعددی از انبار ذخایر طلا برای بررسی وضعیت گنجینه‌ها و محافظانش انجام داد، که بیشتر آن‌ها هنگام افتتاح ساختمان به منطقه نقل مکان کرده بودند.

طلای نگهداری شده در انبار به شکل شمش‌های طلای خالص با عیار .999+ و شمش‌های طلای استاندارد با عیار .900 است که از ذوب سکه‌های طلای آمریکایی حاصل شده‌اند. این شمش‌ها کمی کوچکتر از یک آجر معمولی هستند. ابعاد تقریبی آن‌ها 7 در 3-5/8 در 1-3/4 اینچ است. شمش‌های طلای خالص با عیار .999+ حدوداً 400 اونس طلای تروی دارند، که ارزش آن‌ها در قیمت‌های فعلی بازار بیش از 813,000 دلار آمریکا است. وزن این شمش حدود 27.5 پوند است. آن‌ها بدون بسته‌بندی در محفظه‌های انبار نگهداری می‌شوند تا سایش را به حداقل برسانند. هنگام دست زدن به شمش‌ها، که بسیار نادر است، احتیاط زیادی برای جلوگیری از سایش فلز نرم انجام می‌گیرد.

انبار توسط یک افسر مسئول اداره می‌شود که مسئولیت امنیت طلا را بر عهده دارد. نیروی محافظتی از میان مردانی انتخاب شده از آژانس‌های مختلف دولتی، یا از فهرست‌های خدمات مدنی استخدام شده‌اند.

مخزنی برای نگهداری اشیائی علاوه بر طلا

فورت ناکس همچنین موقتاً خانه یکی از چهار نسخه معاصر از منشور بزرگ انگلستان بوده است. این منشور در نمایشگاه جهانی نیویورک در سال 1939 به نمایش گذاشته شده بود و به درخواست بریتانیا وقتی جنگ شروع شد در ایالات متحده نگهداری شد. فرانسه، بلژیک، هلند، و بریتانیا نیز بخش‌هایی از ذخایر مالی خود را به فورت ناکس سپردند، که آن‌ها را از طریق کانادا به ایالات متحده انتقال داده بودند تا از افتادن آن‌ها به دست آلمان‌ها جلوگیری کنند. نزدیک به پایان جنگ، بخشی از جواهرات تاج مجارستان، از جمله تاج سنت استفان (Crown of St. Stephen)، پس از این که به سربازان آمریکایی سپرده شد تا از ضبط شدن آن‌ها توسط نیروهای اشغالگر شوروی جلوگیری کنند، به فورت ناکس منتقل شد.

به تازگی، انبار موقتاً خانه سکه دوگانه عقاب فاروک/فنتون 1933 بوده که در جولای 2001 از 7 مرکز تجارت جهانی منتقل شد، تا این که سکه در سال 2002 به قیمت 7.59 میلیون دلار فروخته شد. در سال 2004، 10 سکه دوگانه عقاب 1933 متعلق به خانواده لانگبورد (Langbord) برای نگهداری ایمن در یک گاوصندوق ذخیره شدند در حالی که مالکیت سکه‌ها توسط دولت مورد مناقشه قرار گرفت.

با کمال تعجب، یک مجموعه ناقص از نقشه‌های ساختمانی برای انبار شمش فورت ناکس در حراجی عمومی ظاهر شده است. در 16 ژوئن 2009، حراجی‌های هریتیج لات #35023، یک مجموعه از نقشه‌های فورت ناکس را به قیمت 6,572.50 دلار شامل کمیسیون فروخت.

این‌ها احتمالاً از بین نقشه‌های ساختمانی استفاده شده توسط پیمانکار ساختمان بوده‌اند و هرگز توسط دولت هنگام پایان پروژه جمع‌آوری نشده‌اند. تغییرات در ساختمان و محیط امنیتی احتمالاً نقشه‌ها را منسوخ کرده است.