آنچه در این مقاله می خوانید
از ابتدای سال، بازار طلا سود قابل توجهی را حفظ کرده است، اما انگیزه پشت روند صعودی با تمرکز دوباره سرمایهگذاران بر سیاست پولی فدرال رزرو از بین رفته است.
همچنان که فدرال رزرو نشانههایی از عدم تمایل به آغاز یک چرخه تسهیل جدید با توجه به افزایش شدید تورم ارائه میدهد، بازار طلا در سه هفته گذشته حول قیمت ۲,۳۵۰ دلار در هر اونس در حال تثبیت است.
با این حال، یک تحلیلگر بانکی گفت که همچنان که رویکرد بازارهای آسیایی از قیمتگیری به قیمتگذاری تغییر میکند، سیاست پولی آمریکا در حال تبدیل شدن به یک عامل ثانویه است.
برنارد دهدا (Bernard Dahdah)، تحلیلگر فلزات گرانبها در ناتیکسیس (Natixis)، در آخرین نظر خود در مورد بازار طلا گفت که بازارهای آسیایی از سال ۲۰۰۸ تغییرات قابل توجهی داشتهاند.
دهدا گفت که در سال ۲۰۰۱، بازار طلای چین از رگولاتوری خارج شد؛ با این حال، تا زمان بحران مالی بزرگ و نگرانیها در مورد بدهیهای آمریکا، بانک مرکزی و مصرفکنندگان چینی شروع به در نظر گرفتن طلا به عنوان یک دارایی جذاب کردند.
دهدا افزود که سال ۲۰۱۳ سال مهمی برای تقاضای طلای چینی بود.
دهدا گفت:
“در آن سال، چین خود را به عنوان بازار آخرین مرجع تثبیت کرد: در حالی که قیمتها در شش ماه اول سال ۲۹ درصد سقوط کرد (بر اثر فروش سرمایهگذاران غربی طلای پشتیبانی شده فیزیکی)، مصرفکنندگان چینی به صورت فرصتطلبانه ۱,۴۰۰ تن از این فلز گرانبها را خریداری کردند و کف قیمت را در ۱,۲۰۰ دلار برای هر اونس تعیین کردند.”
از آن زمان به بعد، نفوذ چین تنها افزایش یافته است. نقاط عطف مهم دیگر شامل سال ۲۰۱۴ است، که در آن بورس طلای شانگهای بینالمللی برای سرمایهگذاران جهانی باز شد و به معیار بینالمللی این کشور تبدیل شد.
در سال ۲۰۱۶، بورس طلای شانگهای شروع به قیمتگذاری طلا با رنمینبی کرد و با نیویورک و لندن به عنوان تعیینکنندگان قیمت رقابت کرد. دهدا گفت که بورس طلای شانگهای اکنون به بزرگترین بازار اسپات فیزیکی جهان تبدیل شده است.
دهدا گفت:
“ما عقیده داریم که بازار طلای چین اکنون قادر است نه تنها به عنوان بازار آخرین مرجع که به صورت فرصتطلبانه در کاهش قیمتها خرید میکند، بلکه همچنین قادر به اعمال قیمت گستردهتر بر کل بازار است. ما معتقدیم که این موضوع در طول رونق قیمتی آوریل سال جاری رخ داد.”
همچنان که دهدا اشتیاق بیپایان این کشور به این فلز گرانبها را مورد توجه قرار داد، نفوذ رو به رشد چین در بازار جهانی طلا تعجبآور نیست. او توضیح داد که چین بزرگترین تولیدکننده طلا در جهان است و بیش از ۱۰ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است.
با وجود این تولید، او خاطرنشان کرد که این کشور سال گذشته ۱,۴۸۰ تن طلا وارد کرد که بالاترین میزان در پنج سال اخیر است.
دهدا در مورد قیمتها خاطرنشان کرد که در ابتدای ماه آوریل، ارزش اضافی طلا در بورس طلای شانگهای بینالمللی به بالاترین میزان ۸۵ دلار بالاتر از قیمتهای تعیین شده در لندن رسید.
او گفت: “این روند با وجود قیمتهای رکورد بالای طلا ایجاد شده است، که به نظر ما نشان میدهد که تقاضای مصرفکنندگان چینی عمدتاً به آن رونق کمک کرد.” او افزود: “از ابتدای سال، ارزش اضافی چینیها به طور متوسط ۴۳ دلار برای هر اونس بوده است که در مقایسه با شرایط تاریخی بالا در نظر گرفته میشود.”
با وجودی که مصرف طلا در چین در دهه گذشته به طور قابل توجهی بهبود یافته است، دهدا انتظار دارد که بانک خلق چین همچنان به خرید طلا برای آینده قابل پیشبینی ادامه دهد.
دهدا گفت: “در ۱۵ سال گذشته، مجموع ذخایر طلا از ۶۰۰ تن به ۲,۲۳۵ تن افزایش یافته است (به طور متوسط سالانه ۱۰۹ تن). این موضوع سهم طلا را از کمتر از ۱ درصد به ۴.۳ درصد از کل ذخایر بانک مرکزی افزایش داده است.” او افزود: “اگرچه ما ادعا نمیکنیم که میدانیم هدف نهایی بانک مرکزی چین از سهم طلا در کل ذخایر چیست، اما معمولاً سهمی حداقل ۱۰ درصد تأثیر معناداری بر ذخایر دارد.”
در مورد تأثیر این موضوع بر قیمتها، دهدا اظهار داشت که او انتظار دارد قیمت طلا تا سال ۲۰۲۵ به ۲,۶۰۰ دلار در هر اونس برسد و به طور متوسط در سال جاری حدود ۲,۲۵۵ دلار در هر اونس و سال آینده ۲,۴۴۵ دلار در هر اونس باشد.
دهدا افزود که برایش سخت است باور کند که قیمت طلا ممکن است به ۳,۰۰۰ دلار در هر اونس افزایش یابد، چون پوزیشنهای معاملاتی هنوز نسبتاً به اوجهای دیده شده در سال ۲۰۲۰ نزدیک است.