گزارش‌ها از ایران حاکی از آن است که پرستاران در شیراز برای ششمین روز متوالی به اعتصاب خود ادامه می‌دهند، در حالی که پرستاران بیمارستان‌های دولتی در چندین شهر دیگر نیز دست به اعتصاب و اعتراض زده‌اند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، روز شنبه ۱۰ آگوست (۲۰ مرداد)، پرستاران در شیراز برای ششمین روز متوالی در اعتصاب بودند و بیمارستان‌های شیراز (به جز بخش اورژانس) خالی از پرستاران بودند.
در همین حال، بیانیه‌ای منسوب به پرستاران اعتصابی در شیراز منتشر شده که در آن خواسته‌های آنان تشریح شده است.
این بیانیه تأکید دارد که این خواسته‌ها مربوط به تمامی پرستاران در ایران است، که شامل درخواست اصلاح و بازنگری در حقوق پرستاری، همسان‌سازی حقوق با پرستاران در سایر بخش‌ها با توجه به شباهت کاری، اجرای صحیح قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، بازگرداندن مزایای حذف‌شده و تعدیل حق مسکن در قراردادهای پرستاری هستند.
سایر خواسته‌های مطرح شده در این بیانیه شامل لغو اضافه‌کاری اجباری، اجرای صحیح قانون ارتقای بهره‌وری، اعمال صحیح قانون مشاغل سخت و زیان‌آور که به پرستاران اجازه می‌دهد با ۲۰ سال خدمت بازنشسته شوند، و تسویه تمام مطالبات مالی معوقه پرستاران است.
روز شنبه، کارکنان حوزه بهداشت و درمان همراه با فرزندان خود در مقابل دانشگاه علوم پزشکی فسا تجمع کردند.
در آباده، شهری در استان فارس، پرستاران بیمارستان امام خمینی نیز تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در زنجان، پرستاران و کارکنان بهداشت و درمان در مقابل دانشگاه علوم پزشکی تجمع کردند تا به “پرداخت ناعادلانه تعرفه‌ها، مزایا و اضافه‌کاری” اعتراض کنند.
در جریان اعتراضات، آن‌ها شعارهایی مانند “مسئول بی‌کفایت – استعفا، استعفا” سر دادند.
در تحولی مرتبط، پرستاران بیمارستان امام سجاد (ع) در تبریز برای اعتراض به عدم پرداخت تعرفه‌های پرستاری دست به اعتصاب زدند.
در شهرستان لامرد، واقع در جنوب استان فارس، نیز پرستاران در اعتصاب بودند و بخش‌های بیمارستان با حداقل تعداد پرستار فعالیت می‌کردند.
در سال‌های گذشته، پرستاران در شهرهای مختلف نیز به شرایط کاری خود اعتراض کرده‌اند.
خبرگزاری ایلنا در ۳ جولای گزارش داد: “پس از مشاهده این که به دلیل اجرای ناقص و ناعادلانه تعرفه‌ها، دستمزدهایشان به کمتر از نصف خط فقر کاهش یافته است، پرستاران از حق قانونی خود استفاده کرده و تجمعات صنفی در مقابل دانشگاه‌های علوم پزشکی در استان‌های مختلف برگزار کردند.”
به گفته ایلنا، “اما این حداقل درخواست قانونی برای حقوق، در برخی موارد به فشار بر پرستاران و احضار آن‌ها به کمیته‌های انضباطی منجر شده است.”
این خبرگزاری افزود: “پرستاران قراردادی در بخش خصوصی اگر در اعتراضات شرکت کنند، با عدم تمدید قرارداد و اخراج مواجه می‌شوند در حالی که پرستاران رسمی زیر نظر وزارت بهداشت گاهی به کمیته‌های انضباطی احضار و مجازات می‌شوند.”
در این باره، محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، در این گزارش بیان کرد که حدود ۶۰ پرستار در کرمان احضار شده‌اند و پرستاران در بخش‌های مختلف کشور احضار و تهدید شده‌اند.
هیئت مدیره سازمان نظام پرستاری مشهد در بیانیه‌ای اعلام کرد:
“علیرغم کمبود شدید نیروی پرستاری، با اعمال تعرفه‌های خودساخته، دستمزدهایی که بسیار پایین‌تر از خط فقر است، و اضافه‌کاری اجباری با نرخ ۲۰۰,۰۰۰ ریال در ساعت، شاهد اعمال فشارهای اضافی و تبعیض‌های گسترده در دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌ها هستیم.”
هیئت مدیره سازمان نظام پرستاری مشهد از مسئولان وزارت بهداشت خواست تا فوراً اقداماتی همچون “رفع ریشه‌ای کمبود نیروی پرستاری”، “اصلاح اجرای نظام تعرفه‌گذاری”، “ثبت خدمات پرستاری به نام خود پرستاران”، “حذف اضافه‌کاری اجباری”، “اصلاح پرداخت اضافه‌کاری”، و “تأمین امنیت شغلی، جسمی و روانی برای پرستاران” را انجام دهند.
احمد نجاتیان، رئیس سازمان نظام پرستاری کشور، در اظهاراتی که در رسانه‌های ایرانی منتشر شد، اعلام کرد که درخواست‌های پرستاران برای مهاجرت دو برابر شده و تأکید کرد که این مسئله “ناقوس هشدار برای نظام سلامت کشور” را به صدا درآورده است.
وی گفت: “درخواست‌های مهاجرتی که به سازمان نظام پرستاری ارائه شده است، طی یک دوره دو ساله، از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ تقریباً دو برابر شده است.”
