احمد نجاتیان، رئیس سازمان نظام پرستاری ایران، نسبت به کمبود «بحرانی» پرستار در کشور هشدار داد و اعلام کرد که برخی بخش‌های بیمارستانی به همین دلیل تعطیل شده‌اند.

روز سه‌شنبه، 9 بهمن ۱۴۰۳ (۲۸ ژانویه ۲۰۲۵)، نجاتیان تأکید کرد که تعطیلی برخی بخش‌های بیمارستانی به دلیل کمبود پرستار، «به مردم آسیب می‌زند.»

او افزود:

«بیماران به خدمات نیاز دارند، زیرساخت‌ها و امکانات فراهم است، اما نیروی انسانی همچنان یک مشکل اساسی محسوب می‌شود.»

نجاتیان کمبود پرستار را یک بحران سراسری دانست که تمام استان‌های کشور را تحت تأثیر قرار داده است، اما تأکید کرد که وضعیت در تهران بحرانی‌تر است.

او دلیل این بحران در پایتخت را تراکم بالای بیمارستان‌ها و عدم تمایل پرستاران به ماندن در تهران به دلیل شرایط دشوار زندگی عنوان کرد.

حدود دو ماه پیش، نجاتیان بر لزوم استخدام ۱۰,۵۰۰ پرستار و ۵,۰۰۰ نیروی فوریت‌های پزشکی تأکید کرده بود و اعلام کرد که این استخدام‌ها باید در سال جاری انجام شوند.

بر اساس گزارش‌های رسمی، در حال حاضر حدود ۲۲۰,۰۰۰ پرستار در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی ایران مشغول به کار هستند.

نجاتیان خاطرنشان کرد که میانگین جهانی نسبت پرستار به جمعیت، ۳ پرستار به ازای هر ۱,۰۰۰ نفر است و تأکید کرد که آمارها نشان می‌دهد ایران با یک «بحران جدی» در جذب و حفظ پرستاران مواجه است.

محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار، نیز در تاریخ ۶ آبان ۱۴۰۳ (۲۷ اکتبر ۲۰۲۴) اعلام کرده بود که ۵۰,۰۰۰ پرستار بیکار در کشور وجود دارد.

او هشدار داده بود که بدون ایجاد زیرساخت‌های مناسب، «استخدام‌ها مانند ریختن آب در غربال خواهد بود.»

در جدیدترین اظهارات خود، نجاتیان به «اعتصابات پرستاران و تعطیلی برخی بخش‌های بیمارستانی در استان‌های دیگر» طی ماه‌های اخیر اشاره کرد و آن را نتیجه شرایط سخت کاری و تأخیرهای طولانی در پرداخت مطالبات دانست.

در سال‌های اخیر، پرستاران و کادر درمانی در ایران بارها با برگزاری اعتراضات، تحصن‌ها و اعتصابات، نسبت به عدم تحقق مطالباتشان واکنش نشان داده‌اند.

در یکی از جدیدترین نمونه‌ها، پرستاران در شهرهای مختلف کشور از تاریخ ۱۴ مرداد ۱۴۰۳ (۵ آگوست ۲۰۲۴) در حدود ۵۰ شهر و ۷۰ بیمارستان دست به اعتصاب و اعتراض زدند که بیش از یک ماه ادامه داشت.