آنچه در این مطلب می خوانید
ایران در صورت توافق تمام اعضا از ارز واحد بریکس حمایت میکند، که این نشانهای از حرکت به سوی همکاری اقتصادی در حالی است که این بلوک به دنبال جایگزینهایی برای رهایی از وابستگی به دلار آمریکا است.
حمایت ایران از ارز واحد بریکس در میان تنشهای جهانی
ایران آمادگی خود را برای حمایت از ایجاد یک ارز واحد در بریکس (BRICS) اعلام کرده است، مشروط بر این که تمامی کشورهای عضو به توافق برسند. به گزارش تاس (Tass) در روز سهشنبه، فاطمه مهاجرانی (Fatemeh Mohajerani)، سخنگوی دولت ایران، در یک نشست خبری هفتگی به این موضوع پرداخت و تأکید کرد که تصمیم ایران بر اساس منافع ملی اتخاذ خواهد شد. وی اظهار داشت:
“اگر کشورهای عضو بریکس به اجماع برسند که از یک ارز واحد و مشترک استفاده کنند، ما کاملاً از آن حمایت خواهیم کرد. ما بر اساس منافع ملی عمل خواهیم کرد.”
ایده ایجاد یک ارز مشترک در میان اعضای بریکس مدتهاست که مورد بحث قرار گرفته، اما دیدگاههای متفاوتی درباره امکانپذیری و نحوه اجرای آن وجود دارد.
بحث درباره ارز واحد بریکس واکنشهایی را در میان قدرتهای جهانی، به ویژه ایالات متحده، برانگیخته است. دونالد ترامپ (Donald Trump)، رئیسجمهور آمریکا، هشدار داده که در صورت حرکت کشورهای بریکس به سوی یک ارز جایگزین یا کنار گذاشتن دلار، آمریکا تعرفه ۱۰۰ درصدی بر کالاهای وارداتی از این کشورها اعمال خواهد کرد. این اظهارنظر نشاندهنده نگرانی واشنگتن از هرگونه تغییری است که میتواند سلطه دلار آمریکا را در تجارت جهانی به چالش بکشد.
با این حال، مقامات روسیه احتمال تحقق چنین اقدامی را در آینده نزدیک بعید دانستهاند. دیمیتری پسکوف (Dmitry Peskov)، سخنگوی کرملین، در این رابطه اظهار داشت که بریکس (BRICS) در حال حاضر روی ایجاد یک ارز واحد برای این ائتلاف کار نمیکند. وی توضیح داد:
“بریکس در حال حاضر بحثی درباره ارز واحد ندارد و تمرکز آن بر ایجاد پلتفرمهای مشترک سرمایهگذاری در کشورهای ثالث است.”
در حالی که ایران آمادگی خود را برای پذیرش یک ارز مشترک اعلام کرده است، بریکس همچنان بر گسترش همکاریهای اقتصادی از طریق سرمایهگذاری، نه اتحاد پولی، تمرکز دارد. این ائتلاف راههایی را برای کاهش وابستگی به دلار آمریکا از جمله افزایش مبادلات تجاری با ارزهای محلی بررسی کرده است.
با وجود حمایت ایران، ایجاد یک ارز واحد در بریکس مستلزم غلبه بر چالشهای بزرگ اقتصادی و سیاسی و دستیابی به توافق کامل میان تمام اعضا خواهد بود.