چین از ایالات متحده و دیگر کشورهای توسعه‌یافته خواسته است تا پیامدهای نفوذ سیاست‌های اقتصادی و مالی خود را ارزیابی کنند. به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه چین، “سیاست‌های اقتصادی و مالی ایالات متحده بزرگترین چالش برای ثبات مالی جهانی است.”
هشدار چین در مورد سیاست‌های اقتصادی و مالی ایالات متحده
وانگ ونبین (Wang Wenbin)، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، روز پنجشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی نسبت به وضعیت اقتصاد جهانی ابراز نگرانی کرد.
این مقام چینی در مورد گزارش اخیر صندوق بین المللی پول (IMF) در مورد ثبات مالی جهانی که نشان می‌دهد آشفتگی در بخش بانکی ایالات متحده خطر ثبات مالی جهانی را افزایش داده است، گفت: “ثبات مالی جهانی بر بهبود و توسعه اقتصاد جهانی و منافع مشترک همه کشورها تأثیر دارد و نیازمند تلاش مشترک همه جهانیان است.”
ونبین با تأکید بر این که «ریسک‌های مالی قابل توجه جهانی ارتباط زیادی با سیاست‌های تهاجمی پولی در ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه‌یافته دارد»، تاکید کرد:
“بسیاری از جامعه بین المللی عقیده داشتند که سیاست‌های اقتصادی و مالی ایالات متحده بزرگترین چالش برای ثبات مالی جهانی است. افزایش گسترده نرخ بهره توسط فدرال رزرو ایالات متحده از سال گذشته به طور قابل توجهی هزینه‌های مالی جهان را افزایش داده و جریان‌های بی‌نظم سرمایه بین‌المللی را تشدید کرده است.”
سخنگوی وزارت امور خارجه چین افزود: “این مسئله نه تنها منجر به ورشکستگی یا تصاحب برخی از بانک‌ها در آمریکا و اروپا شده است، بلکه شرایط را برای بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه دشوارتر کرده است و مانع از ایجاد ثبات و بهبود اقتصاد جهانی و توسعه مشترک می‌شود.”
این مقام چینی افزود: “تحقیقات نشان می‌دهد که اعتباردهندگان تجاری از کشورهای توسعه یافته تقریباً از نیمی کشورهای غرق در بدهی در جهان طلب دارند. از سال گذشته، نرخ‌های بهره بالاتر کشورهای توسعه‌یافته از جمله ایالات متحده، بار بدهی کشورهای مربوطه را افزایش داده و آنها را در چرخه معیوب بازپرداخت بدهی و عدم توانایی برای پرداخت بدهی قرار داده است.” او تاکید کرد:
“ما از ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه‌یافته می‌خواهیم تا پیامدهای نفوذ سیاست‌های اقتصادی و مالی خود را محتاطانه ارزیابی کنند، انتظارات بازار را به موقع تثبیت کنند و از ایجاد شوک‌های نامطلوب برای ثبات مالی جهانی اجتناب کنند.”
او در پایان گفت: “در عین حال، ما از کشورهای توسعه‌یافته می‌خواهیم که به سخنان کشورهای در حال توسعه در مورد آن چه واقعاً فکر می‌کنند و به آن چه نیاز فوری دارند، گوش دهند، کمک ملموسی به کشورهای درگیر ارائه کنند، از حمایت ظاهری و سرزنش خودداری کنند و به مسئولیت خود در حفظ ثبات مالی جهانی، و حمایت از بهبود اقتصاد جهانی متعهد باشند.”
