دانشمندان راه جدیدی برای بازیافت زباله‌های سمی پیدا کرده‌اند – استخراج طلا از وسایل الکترونیک قدیمی با استفاده از یک محصول جانبی از یک غذای اصلی در بسیاری از فرهنگ‌ها.
محققان در ETH زوریخ سوئیس در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کردند که از “پروتئین‌های وی دناتوره شده” (بخش آبی پنیر که از لخته‌ها جدا می‌شود) برای ایجاد یک اسفنج جهت بازیابی یون‌های طلا از زباله‌های الکترونیکی استفاده کرده‌اند.
برای استخراج طلا، محققان اسفنج وی را درون یک محلول یون‌های فلزی قرار دادند. پولک‌های طلا به فیبرهای پروتئین چسبیدند. با گرم کردن اسفنج، تیم توانست حدود ۴۵۰ میلی‌گرم طلا از ۲۰ مادربورد کامپیوتر (حدود ۲۲ عیار) به دست آورد.
یافته‌های آن‌ها، که در مجله Advanced Materials منتشر شده است، راهی به سمت روش‌های بازیافت پایدارتر برای یک مسئله به طور فزاینده نگران‌کننده فراهم می‌کند.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO)، “زباله‌های الکترونیکی سریع‌ترین جریان زباله در حال رشد در جهان هستند”، به طوری که در سال ۲۰۱۹ به تنهایی بیش از ۵۹ میلیون تن زباله الکترونیکی در سطح جهانی تولید شده است.
سرب و سایر مواد سمی، مانند جیوه، معمولاً در صورت دفع یا بازیافت نامناسب به محیط زیست ما آزاد می‌شوند. این موضوع یک معضل ایجاد می‌کند: چطور می‌توانیم جوامع خود را با فناوری‌های مدرن متصل نگه داریم در حالی که نگرانی‌های بهداشت عمومی را کاهش دهیم.
راه‌حل‌هایی برای بازیافت وجود دارند. به عنوان مثال، شرکت‌های بزرگ، از جمله آمازون (Amazon) و بِست بای (Best Buy)، برنامه‌هایی دارند که به مصرف‌کنندگان کمک می‌کنند وسایل الکترونیک قدیمی خود را بازیافت و دفع کنند.
با این حال، طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO)، کمتر از ۲۰ درصد از کل زباله‌های الکترونیکی در سال ۲۰۱۹ به طور رسمی جمع‌آوری و بازیافت شدند. علاوه بر این، همان‌طور که در بیانیه مطبوعاتی ETH زوریخ و توسط ZME Science توضیح داده شده است، روش‌های سنتی بازیافت زباله‌های الکترونیکی انرژی‌بر هستند و عموماً نیاز به مواد شیمیایی سمی دارند تا فلزات گرانبها را استخراج کنند.
پیشرفت محققان ETH زوریخ این مشکل را برطرف می‌کند. این روش همچنین می‌تواند به کاهش ضایعات صنعت غذا کمک کند و در نتیجه تولید گازهای گلخانه‌ای مانند متان را که از تجزیه پروتئین‌های استفاده نشده در محل‌های دفن زباله ناشی می‌شود، کاهش دهد.
رافائل مزنگا (Raffaele Mezzenga)، استاد بخش علوم و فناوری سلامت ETH زوریخ، در بیانیه‌ای گفت: “حقیقتی که من بیشتر از همه دوست دارم این است که ما از یک محصول جانبی صنعت غذا برای استخراج طلا از زباله‌های الکترونیکی استفاده می‌کنیم. از این پایدارتر نمی‌شود!”
مزنگا معتقد است که این فرآیند از نظر تجاری قابل اجرا است و هزینه‌ها ۵۰ برابر کمتر از ارزش طلای به دست آمده از زباله خواهد بود.
محققان اکنون بررسی خواهند کرد که آیا می‌توانند “اسفنج‌های فیبری پروتئینی” را از دیگر محصولات جانبی ضایعات غذایی بسازند و قصد دارند روش خود را بر روی ضایعات صنعتی از منابعی مانند تولید میکروچیپ و آبکاری طلا آزمایش کنند.
