آنچه در این مقاله می خوانید
در تحلیل جدیدی، پیتر شیف (Peter Schiff)، اقتصاددان، مقایسه‌های قاطعی بین خوش‌بینی اقتصادی فعلی ایالات متحده و مقدمات بحران مالی ۲۰۰۸ انجام داده است. شیف، با بهره‌گیری از تخصص خود، در مورد آشفتگی مالی قریب‌الوقوع هشدار می‌دهد و بر نقش حیاتی عرضه پول در درک سلامت اقتصادی تأکید می‌کند.
پیتر شیف هشدار می‌دهد: اقتصاد ایالات متحده در آستانه خطر، که بازتابی از بحران سال ۲۰۰۸ است
پیتر شیف (Peter Schiff) به دیدگاه خوش‌بینانه جروم پاول (Jerome Powell)، رئیس فدرال رزرو، در مورد اقتصاد ایالات متحده به عنوان دیدگاهی نادرست انتقاد می‌کند و آن را با موضع بن برنانکی (Ben Bernanke) قبل از بحران مالی سال ۲۰۰۸ مقایسه می‌کند. در پست جدیدی در رسانه اجتماعی ایکس (X)، شیف استدلال می‌کند: “خوش‌بینی فعلی پاول در مورد وضعیت اقتصاد ایالات متحده حتی نادرست‌تر از خوش‌بینی برنانکی در مورد اقتصاد در ماه‌های منتهی به بحران مالی سال ۲۰۰۸ است. ما اکنون در آستانه یک پیامد مالی و اقتصادی بسیار ویرانگرتر هستیم. آیا طلا دارید؟”
شیف همچنین درباره هزینه‌های مصرف شخصی ایالات متحده در این هفته صحبت کرده است. در ماه فوریه، هزینه‌های شخصی با افزایش ۰.۸ درصد، به شدت از افزایش ۰.۳ درصدی درآمد شخصی پیشی گرفت. شیف به تأثیر کم‌تر از حد انتظار تورم اشاره می‌کند، و اعلام می‌کند: “افزایش ۰.۳ درصدی در شاخص هزینه مصرف شخصی (PCE) تأثیر تورم بر قیمت‌ها را به شدت دست‌کم می‌گیرد. کاهش دستمزدهای واقعی باعث شد مصرف‌کنندگان برای پرداخت قیمت‌های بالاتر جهت خرید مقدار کمتری کالا به وام گرفتن بیشتر و استفاده از پس‌اندازهایشان متوسل شوند.”
پیتر شیف، اقتصاددان و طرفدار سرمایه‌گذاری روی طلا، پیش‌بینی‌های فدرال رزرو در مورد تورم را به چالش می‌کشد و استدلال می‌کند که بازار، تحت تاثیر قیمت ۲,۲۳۴ دلاری طلا، مسیر متفاوتی را پیش‌بینی می‌کند. او اظهار می‌دارد: “فدرال رزرو ادعا می‌کند که تورم به سمت ۲ درصد در حرکت است. افزایش قیمت طلا به ۲,۲۳۴ دلار نشان می‌دهد که به جهت مخالف در حال حرکت است. بازار نشان‌دهنده‌ای بسیار قابل اعتمادتر از فدرال رزرو است. در واقع، اگر فدرال رزرو واقعاً به داده‌ها وابسته بود، افزایش قیمت طلا باعث می‌شد که نرخ بهره را افزایش دهد.”
با تمرکز بر عرضه پول، مفهومی که شیف در مقاله‌ای در schiffgold.com توضیح داده است، اهمیت آن را به عنوان نشانگر جهت اقتصادی، بدون توجه به اقدامات فدرال رزرو در مورد نرخ بهره، توضیح می‌دهد. با اشاره به عدد عرضه پول سالانه ۱۳ هفته‌ای «ونزل»، شیف بر اثرات تورمی افزایش عرضه پول، با وجود هر اقدام محکمی از سوی فدرال رزرو، تأکید می‌کند. شیف در ادامه اظهار داشت:
“آقای ونزل (Wenzel) پیشنهاد کرد که کاهش‌های بزرگ در عرضه پول می‌توانند نشانه‌ای از عقب‌نشینی‌های بازار سهام باشند. نظریه او، که از موری راثبارد (Murray Rothbard) گرفته شده است، بیان می‌کند که زمانی که بازار نرخ رشد کاهشی عرضه پول (یا حتی منفی) را تجربه می‌کند، می‌تواند مشکلات نقدینگی در بازار سهام ایجاد کند، و منجر به فروش گسترده می‌شود.”
شیف با تأکید بر رابطه حیاتی بین عرضه پول، تورم و نتایج اقتصادی، سخن خود را خاتمه می‌دهد. او هشدار می‌دهد که نادیده گرفتن نشانه‌های افزایش عرضه پول می‌تواند منجر به تکرار رکودهای اقتصادی تاریخی شود، و بر نیاز به هوشیاری و بازنگری در سیاست‌های اقتصادی فعلی تأکید می‌کند.
نظر شما در مورد هشدارهای پیتر شیف چیست؟ شما می‌توانید نظرات خود را در قسمت دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.
