پس از دو شکست، کارشناسان می‌گویند که بانک دولتی ویتنام (SBV) باید قیمت‌های پیشنهادی را به ۷۵ میلیون دانگ به ازای هر تائل کاهش دهد یا از بازار طلا دست بکشد، چون در حال حاضر تثبیت بازار طلا بسیار دشوار است.

 پس از ۱۱ سال، بانک دولتی ویتنام بار دیگر مزایده‌های طلا را برگزار کرده است که هدف آن افزایش عرضه در بازار طلا و در نتیجه کاهش فاصله بین قیمت‌های داخلی و بین‌المللی است.

با این حال، از سه جلسه مزایده طلا که توسط بانک‌های مرکزی برگزار شد، دو مزایده به دلیل حضور ناکافی شرکت‌ها لغو شدند. تنها یک مزایده در تاریخ ۲۳ آوریل (4 اردیبهشت) برگزار شد، اما تنها 2 شرکت از ۱۱ شرکت ثبت‌نامی برنده شدند و تنها ۳,۴۰۰ تائل از مجموع ۱۶,۸۰۰ تائل طلا شرکت جواهرات سایگون (SJC) به فروش رسید.

نگوین هو هوان (Nguyen Huu Huan) از دانشگاه اقتصاد شهر هوشی‌مین (HCM City Economics University) معتقد است که  به دلیل قیمت‌های مرجع نامعقول، مزایده‌ها شکست خورده‌اند. در مزایده‌ای که در تاریخ ۲۳ آوریل (4 اردیبهشت) برگزار شد، قیمت مرجع برای محاسبه پول سپرده‌ای که شرکت‌ها باید پرداخت می‌کردند، ۸۰.۷ میلیون دانگ به ازای هر تائل بود.

در همان زمان، قیمت‌های بازار تنها ۸۲-۸۳ میلیون دانگ به ازای هر تائل بود. او توضیح داد:

“به دلیل بالا بودن بیش از حد قیمت‌های مرجع، شرکت‌ها امکان کسب سود را نمی‌دیدند، بنابراین در مزایده‌ها شرکت نکردند”.

در این حالت، اگر شرکت‌ها مقدار زیادی طلا خریداری کنند و قیمت‌های جهانی به طور غیرمنتظره‌ای کاهش یابند، آن‌ها ضرر بزرگی را متحمل خواهند شد.

او گفت که هدف بانک مرکزی از برگزاری مزایده‌های طلا افزایش میزان عرضه است، که این اقدام باعث نزدیک‌تر شدن قیمت‌های داخلی طلا به قیمت‌های بین‌المللی می‌شود.

با این حال، به دلیل بالا بودن قیمت‌ها، حتی اگر بانک مرکزی بتواند صدها هزار تائل طلا را بفروشد، به دلیل بالا بودن قیمت‌های فروش، قادر به تنگ کردن شکاف بین قیمت‌های داخلی و بین‌المللی نخواهد بود.

او گفت: “اگر شرکت‌ها طلا را در مزایده‌ها با قیمت بیش از ۸۰ میلیون دانگ به ازای هر تائل خریداری کنند، آن‌ها طلا را زیر ۸۰ میلیون دانگ به ازای هر تائل نخواهند فروخت. بنابراین، قرار دادن طلا در مزایده فقط یک راه‌حل موقت از سوی بانک دولتی است و در این زمان تأثیری بر بازار طلا نخواهد داشت”.

با این حال، او اشاره کرد که بانک دولتی ویتنام (SBV) در تنگنا قرار گرفته است چون باید هم نرخ‌های تبادل دانگ/ دلار را پایدار کند و هم در عین حال بازار طلا را تثبیت نماید.

از آنجا که ارزش دلار در روزهای اخیر به سرعت افزایش یافته است، در حال حاضر امکان واردات طلای بیشتر وجود ندارد.

هوین ترونگ خان (Huynh Trung Khanh)، معاون رئیس انجمن تجارت طلا ویتنام (Vietnam Gold Business Association)، گفت که او تعجب می‌کند که چرا بانک دولتی ویتنام (SBV) باید قیمت‌های مرجعی را تعیین کند که بالاتر از قیمت‌های خرید شرکت‌های طلا است.

در حالی که شرکت‌های طلا، طلاهای SJC را به قیمت ۸۲ میلیون دانگ به ازای هر تائل خریداری می‌کنند و به قیمت ۸۴ میلیون می‌فروشند، بانک دولتی می‌خواهد طلا را به قیمت ۸۳ میلیون بفروشد. با این قیمت، شرکت‌ها حتی اگر با تنظیم قیمت فروش در ۸۴ میلیون دانگ به ازای هر تائل بتوانند سود کنند، طلا را خریداری نخواهند کرد.

ترونگ خان توضیح داد:

“در صورتی که قیمت‌های بین‌المللی طلا کاهش یابد، شرکت‌های طلا فاصله‌ای بین قیمت‌های خرید و فروش به میزان ۲ میلیون دانگ به ازای هر تائل تعیین می‌کنند”.

او افزود: “آن‌ها مجبور هستند صدها میلیارد دانگ برای شرکت در مزایده‌ها خرج کنند و تنها در صورتی سرمایه‌گذاری خواهند کرد که سودهای امیدوارکننده حداقل ۱ تا ۲ میلیارد دانگ باشد. از آن جا که آن‌ها ریسک‌ها را می‌بینند، در مزایده‌ها طلا خریداری نخواهند کرد”.

راه حل‌های بلندمدت

یک سوال پس از شکست مزایده‌ها مطرح شده است که آیا بانک دولتی ویتنام (SBV) باید به برگزاری مزایده‌های طلا ادامه دهد یا خیر.

طبق گفته ترونگ خان، برگزاری مزایده طلای شمش طلا اقدامی مؤثر برای افزایش میزان عرضه داخلی است؛ بنابراین، بهتر است که به برگزاری مزایده‌ها ادامه داده شود. با این حال، بانک مرکزی باید قیمت‌های مرجع را تنظیم کند. نامعقول است اگر این بانک بخواهد تفاوت‌های قیمتی را کاهش دهد اما قیمت‌های بیش از حد بالا تعیین کند.

ترونگ خان گفت: “تنها زمانی که قیمت‌های مرجع پایین‌تر از قیمت‌های بازار باشند، قیمت‌های طلا کاهش می‌یابد” و افزود که با طرح قیمت‌گذاری فعلی، قیمت‌های طلا در بازار همچنان در حال افزایش خواهد بود.

هوان نیز با ترونگ خان موافق است و عقیده دارد که اگر قیمت‌های مرجع همچنان در سطوح بالا تعیین شوند، بانک دولتی ویتنام در مزایده‌های آینده نیز شکست خواهد خورد.

او گفت که قیمت مرجع باید در ۷۵ میلیون دانگ به ازای هر تائل تعیین شود. در این صورت، شرکت‌ها می‌توانند طلا را خریداری کرده و به قیمت ۷۷ تا ۷۸ میلیون دانگ به ازای هر تائل بفروشند. با این قیمت‌ها، شرکت‌ها می‌توانند سود کسب کنند و طلا را به قیمتی پایین‌تر از قیمت‌های فعلی بازار بفروشند، و بدین ترتیب به کاهش شکاف بین قیمت‌های داخلی و بین‌المللی کمک ‌کنند.

در حالی که طلای شمش در مزایده‌ها عمدتاً فروش نرفته است، مردم به خرید حلقه‌های طلا شتاب کرده‌اند و بسیاری از فروشگاه‌های طلا می‌گویند دیگر حلقه‌ای برای فروش ندارند.

نظر شما در مورد وضعیت بازار طلا در ویتنام و نحوه کنترل بانک دولتی این کشور بر آن چیست؟ شما می‌توانید نظرات خود را در قسمت دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.