نفت در دوران بایدن رونق گرفت. پس چرا صاحبان صعنت نفت از او متنفر هستند؟

تمرکز رئیس جمهور بر روی مقابله با تغییرات آب و هوایی، تولیدکنندگان آمریکایی را که در عوض از ترامپ حمایت مالی می کنند، ناراحت کرده است.

در میان صاحبان صنعت نفت غرب تگزاس، مرغ مینای دشت‌زی (lesser prairie-chicken) موضوعی است که خشم زیاید را برانگیخته است.

این حیوان با ظاهر عجیب و غریب که به خاطر رقص جفت‌گیری پیچیده‌اش معروف است، در بوته‌زارهای حوزه وسیع پرمین (Permian Basin) – کانون تولید نفت ایالات متحده – پرسه می‌زند و سال گذشته به عنوان گونه‌ای در معرض خطر انقراض طبقه‌بندی شد. وضعیت جدید آن اکنون محدودیت‌هایی را برای مکان، زمان و نحوه حفاری نفت ایجاد کرده است.

از نظر فعالان در این صنعت، حقوق اعطا شده به این پرنده نمادی از هجوم قانون‌گذاری است که مدعی است تحت ریاست جمهوری جو بایدن (Joe Biden) متحمل شده است، رئیس‌جمهوری که مدیران اجرایی بر این باورند که باعث ویرانی بخش آنها خواهد شد.

استیو پروئت (Steve Pruett)، مدیرعامل شرکت منابع ارتقا (Elevation Resources)، در دفتر خود در میدلند (Midland)، تگزاس، می‌گوید:

“این مرگی ناشی از ۱۰۰۰ بریدگی است. این بدترین دوران ریاست‌جمهوری با توجه به سیاست انرژی است که من تا به حال دیده‌ام – و من ۴۰ سال، تمام دوران حرفه‌ای خود، در انرژی دخیل بوده‌ام.”

پس از آتش‌بازی قانونی چهار ساله دونالد ترامپ (Donald Trump) در زمان در دست داشتن قدرت، بایدن (Biden) مقابله با تغییرات آب‌وهوایی را به یک اولویت اصلی برای دولت خود تبدیل کرد و قول داد که صنعت نفت و گاز آمریکا را محدود کند. او قوانین زیست‌محیطی را به اجرا گذاشته است که از حفاظت از گونه‌های در معرض خطر و محدود کردن نشت متان گرفته تا محدودیت‌هایی در اجاره مناطق دریایی و تعلیق مجوزهای جدید برای ترمینال‌های چند میلیارد دلاری مورد نیاز برای مایع کردن گاز آمریکایی و حمل آن به خارج از کشور را در بر می‌گیرد.

برای بسیاری از رأی‌دهندگان دموکرات، چنین محدودیت‌هایی از مدت‌ها پیش مورد انتظار بوده‌اند. اما در میدلند (Midland)، شهر مرزی غرب تگزاس که جورج دبلیو بوش (George W. Bush) دوران کودکی خود را در آن سپری کرد، این موارد بایدن را به مردی نامحبوب تبدیل کرده‌اند. این شهر در قلب پرمین (Permian) قرار دارد که با ۶.۱ میلیون بشکه در روز، بیش از قدرت‌های اوپک مانند کویت، عراق یا امارات متحده عربی (UAE) نفت پمپاژ می‌کند و آمریکا را به بزرگترین تولیدکننده نفت در طول تاریخ تبدیل کرده است.

تولید نفت و گاز آمریکا در دوران جو بایدن به رکورد بی‌سابقه‌ای رسید

با شش ماه باقیمانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری در ماه نوامبر، سیاست انرژی به عنوان یک میدان نبرد کلیدی بین بایدن (Biden) و ترامپ (Trump) شناخته شده است. رئیس‌جمهور سابق در تلاش است تا با دادن وعده به رأی‌دهندگان در ایالت‌های سوخت فسیلی که در صورت انتخاب مجدد، سیاست «حفاری کن، عزیزم، حفاری کن» را در پیش خواهد گرفت، این نارضایتی را به نفع خود مورد استفاده قرار دهد.

با این حال، گفتمان دو نامزد یک حقیقت ناخوشایند را برای هر دو پنهان می‌کند: صنعت نفت و گاز آمریکا تحت ریاست‌جمهوری بایدن شکوفا شده است. با بیش از ۱۳ میلیون بشکه در روز، تولید در سطوح بی‌سابقه قرار دارد، صادرات هیدروکربن‌های آمریکایی افزایش یافته و مقیاس سودهای سالانه بی‌سابقه بوده است که این روند بیشتر به دلیل افزایش قیمت کالاها پس از حمله تمام‌عیار روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ است.

سرمایه‌گذاران در این صنعت نیز پاداش‌هایی دریافت کرده‌اند، چون تولیدکنندگان سرشار از پول آن‌ها را غرق در پول کرده‌اند. از زمان به قدرت رسیدن بایدن، ارزش سهام اکسون‌موبیل (ExxonMobil) بیش از دو برابر شده است و با توجه به قیمت‌های بالا، این صنعت همچنین در ادغام‌ها و معاملات اسراف کرده است، و برخی از بزرگ‌ترین معاملات در طول دهه‌ها را انجام داده است.

با این حال، برای بسیاری در صنعت نفت و گاز، چنین موفقیت‌هایی به رغم سیاست‌های کاخ سفید اتفاق افتاده است – نه به خاطر آن. آن‌ها هشدار می‌دهند که افزایش محدودیت‌ها از طریق قانون‌گذاری در زمان دولت دوم بایدن می‌تواند آسیب واقعی بلندمدت ایجاد کند، سرمایه را از آن دور کرده و به روند تولید در سال‌های آینده آسیب می‌زند.

استفان رابرتسون (Stephen Robertson)، معاون اجرایی انجمن نفتی حوضه پرمین (Permian Basin Petroleum Association)، می‌گوید:

“در کمپین بایدن برای انتخاب شدن به عنوان رئیس‌جمهور، او گفت که قصد دارد صنعت نفت و گاز را پایان دهد – او این کار را انجام می‌دهد.”

او افزود: “بیش از ۲۰۰ اقدام توسط این دولت در مخالفت با صنعت نفت و گاز انجام شده است. هیچ‌کدام از این‌ها پایان صنعت نخواهد بود… اما یک روز کارد به استخوان خواهد رسید.”

اما علی زیدی (Ali Zaidi)، مشاور ملی آب‌وهوایی بایدن (Biden)، در مقابل ادعاهایی که می‌گویند دولت جنگی علیه صنعت اعلام کرده است، اظهار دارد که این یک «توصیف اشتباه» از اهداف آن‌ها است.

زیدی می‌گوید: “تمرکز بر روی یک شرکت نیست. تمرکز بر روی سوخت نیست. تمرکز بر روی انتشار گازهای گلخانه‌ای است – و بر روی آماده‌سازی کشورمان برای پیروزی در اقتصاد آینده است. اجماع جهانی این است که جهان نیاز دارد تا از سوخت‌های فسیلی در این دهه با سرعت فزاینده دور شود و قطعاً این روند را در دهه‌های آتی ادامه دهد.”

بایدن در طول کمپین انتخاباتی سال ۲۰۲۰ با موفقیت از صحبت در مورد موضوع آینده صنعت نفت دوری کرد.

اما در دقایق پایانی مناظره نهایی ریاست‌جمهوری در نشویل، تنسی (Nashville, Tennessee)، بایدن اعلام کرد که اگر انتخاب شود، “از صنعت نفت دوری خواهد کرد.”

او در پاسخ به اصرارهای مکرر ترامپ (Trump) گفت: “صنعت نفت به طور قابل‌توجهی آلوده‌کننده است. این صنعت باید با گذر زمان با انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین شود.”

بزرگترین شرکت‌های نفتی آمریکا در دوران جو بایدن به سودهای بی‌سابقه‌ای دست یافته‌اند

اظهارات چهار سال پیش، از تگزاس تا نورث داکوتا (North Dakota)، در صنعت نفت لرزه‌ای ایجاد کرد. کرک ادواردز (Kirk Edwards)، یک مدیر اجرایی نفتی مستقر در اودسا (Odessa)، که ۲۰ مایلی میدلند (Midland) است، می‌گوید:

“این مانند این است که در کسب‌وکار دامداری باشید و او بگوید که گوشت گاو را از فروشگاه‌های مواد غذایی تهیه می‌کنند.”

بایدن با شتاب کار خود را آغاز کرد. در اولین روز حضور خود در کاخ سفید، دستوری را امضا کرد که مجوز حیاتی برای خط لوله کی‌استون ایکس‌ال (Keystone XL) را لغو کرد – و در واقع، یک پروژه ۸ میلیارد دلاری که برای انتقال نفت از آلبرتا (Alberta)، کانادا، به پالایشگاه‌های ساحل خلیج طراحی شده بود، را متوقف کرد.

سیاست‌های بیشتری پیگیری شد: تعلیق موقت حفاری در زمین‌های عمومی؛ توقف و سپس لغو اجاره‌ها در یک پناهگاه حیات‌وحش قطبی؛ و تعیین جریمه‌ای برای نشت‌های متان، اولین جریمه ملی در کشور بر گاز گلخانه‌ای، که باعث خوشحالی گروه‌های زیست‌محیطی شد.

الکساندرا آدامز (Alexandra Adams) از شورای دفاع از منابع ملی (National Resources Defense Council)، یک سازمان غیرانتفاعی، می‌گوید:

“از روز اول، دولت بایدن متعهد به مقابله با تغییرات آب‌وهوایی بوده است.”

اما در فوریه سال ۲۰۲۲، زمانی که ولادیمیر پوتین (Vladimir Putin) دستور داد تانک‌ها وارد اوکراین شوند، رویکرد بایدن تغییر کرد. همزمان با افزایش قیمت‌های بنزین، رئیس‌جمهور و مشاورانش – که از شکست در انتخابات میان‌دوره‌ای همان سال می‌ترسیدند – از حفاران آمریکایی خواستند تا نفت بیشتری تولید کنند. او همچنین قول داد با حمایت از صادرات گاز طبیعی مایع (liquefied natural gas) آمریکا به قاره، به جایگزینی گاز روسیه در اروپا به کمک کند.

به دنبال قیمت‌های بالاتر، سال ۲۰۲۲ سودآورترین سال در تاریخ برای شرکت‌های نفتی آمریکایی که در بازار سهام عرضه شده‌اند، بود. 10 شرکت برتر فهرست‌شده بر اساس ارزش در سه سال اول دولت بایدن، در مجموع سود خالص ۳۱۳ میلیارد دلاری به دست آوردند، که تقریباً سه برابر مقدار در همان دوره تحت ترامپ است. تولید نفت و گاز در ایالات متحده در سال ۲۰۲۳ به سطوحی بی‌سابقه رسید.

اندرو گیلیک (Andrew Gillick)، مدیر ارشد اجرایی در شرکت مشاوره انرژی انوروس (Enverus)، می‌گوید:

“یکی از بزرگ‌ترین تناقضات دوره اول ریاست‌جمهوری بایدن این است که او با وعده مقابله با تغییرات آب‌وهوایی و ایجاد تغییرات قابل توجه در سیاست‌های نفت و گاز کمپین خود را آغاز کرد، اما طی این دوره اول، سود و تولید برای این شرکت‌ها هر دو افزایش یافته است.”

۱۳ میلیون بشکه نفت تولید شده در روز در ایالات متحده

میزان این سود ناگهانی که می‌توان آن را به بایدن نسبت داد، موضوعی است که بحث‌های شدیدی را برانگیخته است. تحلیلگران می‌گویند که با وجود تلخی و گفتمان سیاسی، با در نظر گرفتن نیروهای بازار که فراتر از کنترل واشنگتن و عامل اصلی است، توانایی رئیس‌جمهور فعلی برای تأثیرگذاری بر تولید نفت محدود است.

همزمان با افزایش قیمت‌ها و افزایش سود تولیدکنندگان، صنعت و کاخ سفید با هم در تقابل بودند. بایدن به اکسون‌موبیل (ExxonMobil) حمله کرد که به گفته او “پول بیشتری از خدا” به دست می‌آورد. سپس او مایک ویرث (Mike Wirth)، رئیس شورون (Chevron) را، پس از آن که این مدیر اجرایی او را به تلاش برای «برنام کردن» این صنعت متهم کرد، «حساس» خواند.

در حالی که بایدن تلاش کرد از سیاست‌هایی که می‌تواند به افزایش قیمت‌های بالای نفت منجر شود و ممکن است در پمپ بنزین احساس شود، اجتناب کند، آتش‌بس ناآرامی پیگیری شد. او با ناامیدی با اجرای پروژه ۸ میلیارد دلاری ویلو (Willow) کونوکوفیلیپس (ConocoPhillips) در آلاسکا موافقت کرد. قانون برجسته آب‌وهوایی دولت او، قانون کاهش تورم، شامل مفاد قانونی بود که توسعه آینده انرژی‌های تجدیدپذیر را به برگزاری حراج‌های نفت و گاز مرتبط کرد.

اما در آستانه یک کمپین دشوار برای انتخاب مجدد، تنش‌ها بین رئیس‌جمهور و این صنعت دوباره ظاهر شده است. بایدن مجموعه‌ای از سیاست‌ها را برای سرکوب صنعت نفت و گاز اجرا کرده است: تعلیق مجوزهای جدید برای ترمینال‌های گاز طبیعی مایع (LNG)؛ محدود کردن اجاره‌های حفاری دریایی در خلیج مکزیک (Gulf of Mexico)؛ و صدور قوانین سخت‌گیرانه انتشار گازهای اگزوز برای سوق دادن آمریکایی‌ها به سمت وسایل نقلیه الکتریکی.

این امر صنعت را برآشفته کرده است، که در حال انجام یک نبرد حقوقی چندشاخه علیه دولت است و استدلال می‌کند که قوانین جدید توانایی آمریکا را برای تولید در سال‌های آینده مختل خواهد کرد و امنیت انرژی ایالات متحده و متحدانش را تضعیف می‌کند.

مایک سامرز (Mike Sommers)، رئیس انستیتوی نفت آمریکا (American Petroleum Institute)، یک نهاد صنعتی، می‌گوید:

“ما به پیش‌بینی‌پذیری نیاز داریم. و زمانی که دولت‌ها قوانین را بدون مشورت زیاد در لحظه تغییر می‌دهند، این سیگنال را می‌فرستد که اگر قرار است در آن مکان سرمایه‌گذاری کنید، سرمایه‌گذاری شما ممکن است در معرض خطر باشد.”

در ماه ژانویه، انستیتوی نفت آمریکا (American Petroleum Institute) یک کمپین تبلیغاتی چند میلیون دلاری پیش از انتخابات را برای ترویج توسعه بیشتر نفت و گاز و کار برای تضعیف آن چه که به عنوان تهدیداتی برای صنعت می‌بیند، از جمله برخی سیاست‌های آب‌وهوایی بایدن، آغاز کرد.

در میدلند (Midland)، فعالان صنعت محلی می‌گویند که این سیاست‌ها به سختی به کسب‌وکارهای کوچکتر ضربه می‌زند، چون آن‌ها توان مالی لازم برای پایبندی به آن را ندارند. جرد بلانگ (Jared Blong)، مدیرعامل شرکت اکتان انرژی (Octane Energy) مستقر در میدلند، می‌گوید:

“برای بچه‌های کوچک، واقعیت حتی دلهره‌آورتر است، چون ما برگه ترازنامه‌ای برای تکیه کردن مانند دوستان عرضه‌شده به بازار سهام خود نداریم تا برخی از این الزامات را که به تدریج در حال بیرون آمدن هستند، رفع کنیم.”

یک بیلبورد کنار جاده‌ای در سامرست، پنسیلوانیا (Somerset, Pennsylvania) — که هزینه آن توسط گروه‌هایی که به صنعت سوخت فسیلی مرتبط هستند، پرداخت شده است — نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های بایدن در حوزه انرژی به یک موضوع مهم کمپین در ایالت‌های غنی از منابع تبدیل شده است.

روی این یلبورد در کنار عکس سیاستمدار جمهوری‌خواه محلی، کمرا بارتولوتا (Camera Bartolotta) نوشته شده است: “دست از مزخرفات و هدر دادن دلارهای مالیاتی بردارید: شما برای زندگی به انرژی حاصل از سوخت‌های فسیلی نیاز دارید”. شبکه خالقان شغل (Job Creators Network)، یک گروه محافظه‌کار، نیز در حال اجرای تبلیغاتی در ایالت است که سیاست توقف گاز طبیعی مایع (LNG) بایدن را مورد انتقاد قرار می‌دهد.

پنسیلوانیا، دومین ایالت بزرگ تولیدکننده گاز شیل در آمریکا پس از تگزاس، یکی از معدود ایالت‌هایی متأرجح است که نتایج رأی‌دهی در آن‌ها پیش‌بینی‌ناپذیر است و می‌توانند بین دو حزب اصلی (دموکرات و جمهوری‌خواه) در انتخابات مختلف دست‌به‌دست شوند. نتایج رأی‌گیری در این ایالت تا حد زیادی تعیین خواهد کرد چه کسی برنده رقابت برای ورود به کاخ سفید می‌شود. ترامپ در سال ۲۰۱۶ در این ایالت پیروز شد، اما چهار سال بعد بایدن با اختلاف کمی در آنجا پیروز شد.

تصمیم بایدن برای توقف مجوزهای جدید گاز طبیعی مایع (LNG) در ایالت پنسیلوانیا، که حدود ۸۰,۰۰۰ نفر از جمعیت آن در بخش نفت و گاز کار می‌کنند، با استقبال خوبی مواجه نشده است. در مقابل، ترامپ در یک تجمع ماه گذشته، وقتی به طرفداران خود گفت که اگر پیروز شود، بلافاصله آن را لغو خواهد کرد، با تشویق‌های پرشوری روبرو کرد.

سیاستمداران دموکرات محلی، از جمله فرماندار جاش شاپیرو (Josh Shapiro) که متحد نزدیک بایدن است، از این سیاست جنجالی فاصله گرفته‌اند و خواستار لغو سریع آن شده‌اند.

۷ میلیون دلار مبلغی است که کمپین ترامپ از صنعت نفت و گاز دریافت کرده است

حفاران هشدار می‌دهند که توقف فعالیت‌ها در زمانی که قیمت‌های گاز به دلیل مازاد عرضه به نزدیکی پایین‌ترین سطوح بی‌سابقه سقوط کرده است، این صنعت را بی‌ثبات می‌کند. توبی رایس (Toby Rice)، مدیرعامل شرکت ای‌کیو‌تی (EQT)، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گاز در آمریکا که در نزدیکی پیتسبورگ (Pittsburgh) مستقر است، می‌گوید: «وقتی به جنگ علیه صنعت ما نگاه می‌کنید، این اثر وحشتناکی دارد و واقعاً تهدیدی برای مشاغل است. رأی‌دهندگان می‌دانند که وقتی تولید LNG را متوقف می‌کنید، توسعه گاز طبیعی را متوقف می‌کنید و توانایی ما را برای حفظ قیمت‌های گاز طبیعی مقرون‌به‌صرفه برای آمریکایی‌ها کاهش می‌دهید.”

توقف نشان‌دهنده طناب‌راهی است که رئیس‌جمهور باید در مورد سیاست انرژی با نزدیک شدن انتخابات طی کند. این اقدام به طور گسترده به عنوان تلاشی برای افزایش حمایت در میان رأی‌دهندگان جوان با آگاهی زیست‌محیطی در نظر گرفته شد، که بسیاری از آن‌ها نه تنها از سابقه دولت بایدن در زمینه آب‌وهوا، بلکه در مورد مسائل دیگر مانند جنگ در غزه نیز دلسرد شده‌اند.

نظرسنجی CNN در ماه گذشته نشان داد که بایدن با ۱۱ امتیاز از ترامپ در میان جوانان عقب است؛ ۴۰ درصد از رأی‌دهندگان در گروه سنی ۱۸ تا ۳۴ سال نیز می‌گویند به او رأی خواهند داد، در حالی که ۵۱ درصد از آنها طرفدار ترامپ هستند.

سوف پتروس (Sof Petros)، یک فعال آب‌وهوایی ۲۶ ساله که در سیاتل (Seattle) زندگی می‌کند، می‌گوید: “جوانان اکنون بیشتر بدبین هستند” و به پروژه ویلو (Willow) در آلاسکا به عنوان یک ناامیدی خاص اشاره می‌کند. او در ادامه گفت: “من فکر نمی‌کنم که جوانانی که در مورد مسائل آب‌وهوا با آن‌ها کار می‌کنم، به ترامپ رأی دهند، اما صادقانه بگویم، خطر واقعی این است که آن‌ها اصلاً رأی ندهند.”

اما این توقف، مخالفت درون صنعت نفت و گاز را ایجاد کرده است، با این که اهداکنندگان بزرگ که ابتدا رقبای جمهوری‌خواه مانند نیکی هیلی (Nikki Haley) و ران دسانتیس (Ron DeSantis) را تأمین مالی کرده بودند، پول را به کمپین ترامپ سرازیر کردند.

به گفته سازمان غیرانتفاعی اوپن‌سکرتس (OpenSecrets)، این کمپین حدود ۷ میلیون دلار از صنعت نفت و گاز دریافت کرده است، که ۵۰۰,۰۰۰ دلار از طریق کمپین رسمی او و بقیه از طریق گروه‌های هم‌راستا که می‌توانند کمک‌های نامحدودی از اهداکنندگان بزرگ جذب کنند – حاصل شده است.

صنعت نفت و گاز در هر چرخه ده‌ها میلیون دلار به جمهوری‌خواهان کمک می‌کند

از بین بزرگ‌ترین اهداکنندگان، جورج بیشاپ (George Bishop) از تولیدکننده نفت تگزاس، جئوسادرن انرژی (GeoSouthern Energy) و کلسی وارن (Kelcy Warren) از انرژی ترانسفر (Energy Transfer)، یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های خط لوله در آمریکای شمالی، به ترتیب ۱ میلیون دلار و ۸۱۵,۰۰۰ دلار کمک کرده‌اند.

هارولد هَم (Harold Hamm)، بنیانگذار منابع قاره‌ای (Continental Resources) – یکی از منتقدان پر سر و صدای بایدن در صنعت – بیش از ۲۰۰,۰۰۰ دلار به گروه‌های ترامپ کمک کرده است، هرچند او در ابتدا از هیلی (Haley) حمایت کرده بود.

او می‌گوید: “ما آن چه را که قانون‌گذاری و سیاست تنبیهی می‌نامیم، داریم که توسط این دولت به وجود آمده است” و افزود که پیروزی بایدن برای تولید هیدروکربن‌ها «فاجعه‌بار» خواهد بود.

طبق اطلاعات اوپن‌سکرتس (OpenSecrets)، این صنعت همراستا با با دیگر چرخه‌ها از سال ۲۰۱۲، با کمک‌هایی به جمهوری‌خواهان که تقریباً هفت به یک بیشتر از دموکرات‌ها است، همچنین ده‌ها میلیون دلار را به صندوق‌های جنگی کمپین نامزدهای کنگره در این دوره انتخاباتی تزریق کرده است.

همه ۱۰ نفر از برترین دریافت‌کنندگان پول نفت و گاز از ابتدای این دوره انتخاباتی، از جمله رئیس مجلس مایک جانسون (Mike Johnson) و رهبر اکثریت مجلس استیو اسکالیس (Steve Scalise)، نیز از جمهوری‌خواهان هستند. در میان دموکرات‌ها، تنها کمپین‌های مجلس که بیش از ۱۰۰,۰۰۰ دلار از صنعت نفت و گاز دریافت کرده‌اند، تعداد انگشت‌شماری از نامزدهایی هستند که برای انتخابات ریاست‌جمهوری در تگزاس کاندیدا شده‌اند.

اما با وجود حمایت مالی صنعت از جمهوری‌خواهان، نگرانی‌های عمیقی، به ویژه در میان شرکت‌هایی که عملیات خارجی دارند، در مورد دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ وجود دارد.

بسیاری از مدیران اجرایی به صورت خاص نگران هستند که نوسانات رئیس‌جمهور سابق در صحنه جهانی می‌تواند این بخش را تضعیف کند، به ویژه اگر او در جنگ‌های تعرفه‌ای داد و ستدی که می‌تواند به تجارت آسیب بزند و تقاضا را تضعیف کند، درگیر شود.

تحلیلگران با اشاره به اصرار سرمایه‌گذاران بر بازگشت سرمایه نسبت به کمپین‌های حفاری پرهزینه و پرخطر، می‌گویند که وعده او برای افزایش قابل توجه تولید نیز احتمالاً به واقعیت تبدیل نخواهد شد.

ترامپ همچنین وعده داده است که قانون کاهش تورم (IRA) را که معافیت‌های مالیاتی سودآور برای هیدروژن و جذب کربن را شامل می‌شود و شرکت‌های نفتی از جمله اکسون (Exxon)، شورون (Chevron) و اکسیدنتال پترولیوم (Occidental Petroleum) را بهره‌مند می‌کند، پاره کند. این وعده همچنین ممکن است جمهوری‌خواهانی را نگران کند که حوزه‌های انتخابیه‌شان از میلیاردها دلاری بهره‌مند شده‌اند که تحت این قانون در انرژی و فناوری پاک سرمایه‌گذاری شده است.

مری لاندریو (Mary Landrieu)، سناتور سابق دموکرات آمریکا و از عوامل فشار فعلی با مشتریان نفت و گاز، می‌گوید: “تشخیص موضع ترامپ سخت است: هرگز نمی‌دانید آیا از روزی به روز دیگر تغییر خواهد کرد یا نه.” او در ادامه گفت: “این صنعت بین ترامپ و بایدن گیر کرده است.”