آنچه در این مقاله می خوانید
رئیس دفتر مطالعه، نظارت و توسعه بازار سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران می‌گوید که ۲۱ تن زعفران ایرانی به ارزش ۲۰۷,۷۸۶,۲۸۱ دلار به طور مستقیم به ۵۵ کشور در سال منتهی به اواخر ماه مارس صادر شده است.
روح‌الله لطیفی روز شنبه گفت:
“با وجود رشد صادرات از نظر وزن و افزایش قیمت این محصول در بازار داخلی و بین‌المللی، شاهد کاهش ۱۵.۷ درصدی ارزش این محصول بوده‌ایم.”
او افزود که صادرات زعفران با بسته‌بندی کمتر از ۳۰ گرم رشد خوبی تجربه کرد که ۲۲ درصد از زعفران صادراتی در سال ۱۴۰۲ ایرانی را شامل می‌شد، در حالی که در سال ۱۴۰۱، این مقدار حدود ۱۵.۵ درصد بود.
لطیفی خاطرنشان کرد که امارات متحده عربی (UAE) برترین مقصد برای زعفران ایرانی با خرید ۶۷,۱۲۰ کیلوگرم زعفران بود، و پس از آن چین با خرید ۴۹,۲۰۰ کیلوگرم، اسپانیا با ۴۳,۸۲۰ کیلوگرم، و افغانستان با ۲۱,۷۱۶ کیلوگرم و رشد ۱۹۸ درصد، قطر با ۵,۷۷۴ کیلوگرم، ایتالیا با ۵,۶۰۴ کیلوگرم، کویت با ۳,۳۰۱ کیلوگرم، عمان با ۲,۹۹۳ کیلوگرم، بحرین با ۲,۶۸۳ کیلوگرم، و فرانسه با ۲,۴۳۳ کیلوگرم در رده‌های بعدی قرار داشتند.
زعفران یکی از مهم‌ترین محصولات صادراتی ایران است. این کشور با هدف افزایش محموله‌های برون‌مرزی این ادویه، محدودیت‌های موجود بر صادرکنندگان را کاهش می‌دهد.
اوایل این ماه، سازمان خواربار و کشاورزی (FAO) ملل متحد یک پروژه‌ای را با وزارت کشاورزی ایران امضا کرد که هدف آن تضمین دسترسی به محصولات زعفران ایمن و اصیل است.
این پروژه با عنوان «کنترل اصالت مواد غذایی و مدیریت زنجیره تأمین مواد غذایی برای دستیابی موفقیت‌آمیز به اهداف توسعه پایدار (SDGs)»، در راستای چارچوب همکاری توسعه پایدار ملل متحد (UNSDCF)، اهداف توسعه پایدار و چارچوب برنامه کشوری FAO (CPF) قرار دارد.
این ابتکار بخشی از برنامه همکاری‌های فنی FAO (TCP) است و قرار است طی دو سال، تا دسامبر سال ۲۰۲۵ به اتمام برسد.
این پروژه تحت نظارت معاون باغبانی وزارت جهاد کشاورزی (MAJ)، با هدف تقویت یک زنجیره تأمین شفاف و قابل اعتماد زعفران انجام می‌شود و اطمینان از امنیت و سلامت غذایی و تغذیه‌ای برای مصرف‌کنندگان را تضمین می‌نماید. این ابتکار به دنبال رفع چالش‌های ناشی از جهانی‌شدن تأمین مواد غذایی و پیچیدگی‌های تجارت مدرن به ویژه در صنعت زعفران، است که در آن، ایران جایگاه برتری دارد و تقریباً ۹۰ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص می‌دهد.
تأثیر این پروژه عمیق خواهد بود، به طوری که دسترسی مصرف‌کنندگان به محصولات زعفران ایمن و اصیل از طریق افزایش توانایی برای پاسخ سریع و مکانیزم‌های اجرایی مؤثر برای آزمایش کیفیت مواد غذایی و ردیابی تضمین خواهد شد.
این پروژه گام مهمی به سوی افزایش شفافیت و قابلیت ردیابی در صنعت زعفران است و در نهایت به امنیت غذایی و دستیابی به اهداف توسعه پایدار کمک خواهد کرد.
این پروژه نمونه‌ای از تعهد سازمان خواربار و کشاورزی (FAO) به ترویج کشاورزی و سیستم‌های غذایی پایدار است که با دستور کار جهانی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDGs) همسو است. با همکاری با همتایان ملی و بهره‌گیری از تخصص، FAO قصد دارد کشورهایی مانند ایران را در افزایش تاب‌آوری و پایداری بخش‌های کشاورزی‌شان توانمند سازد.
