شرکت‌های روسی که با مشکل انجام معاملات مالی با همتایان چینی خود روبرو هستند، شروع به استفاده از یک روش جدید برای تسویه حساب‌های معاملات خود کرده‌اند — استیبل‌کوین‌ها.
مدیران ارشد این شرکت‌ها، که از آن جا که این اطلاعات عمومی نیست، نخواستند نام آنها فاش شود، گفتند که دست‌کم دو تولیدکننده برتر فلزات، که هر دو بدون تحریم هستند، شروع به استفاده از استیبل‌کوین شرکت تتر هولدینگز (Tether Holdings Ltd.) و برخی از ارزهای دیجیتال دیگر برای تسویه برخی از معاملات مرزی خود با بیشتر مشتریان و تأمین‌کنندگان چینی کرده‌اند. در برخی موارد، تسویه‌حساب‌ها از طریق هنگ‌کنگ انجام می‌شود.
این که شرکت‌های بزرگ روسیه دو سال پس از آغاز حمله به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، اکنون به سمت بلاک چین روی آورده‌اند، تأثیر پایدار محدودیت‌های بین‌المللی در پاسخ به جنگ بر اقتصاد را نشان می‌دهد. شرکت‌های روسی که در زمینه‌هایی از فلزات مانند نیکل و فولاد تا چوب فعالیت می‌کنند، از زمان آغاز تنش‌ها با چالش‌هایی در دریافت پرداخت‌ها برای کالاهای خود و خرید تجهیزات و مواد اولیه مواجه بوده‌اند. این مسئله حتی زمانی که تحریم نشده‌اند نیز صادق است، گرچه برخی از آنها با چندین جریمه از سوی ایالات متحده، اتحادیه اروپا و متحدانشان مواجه شده‌اند.
حتی در چین، که به تحریم‌های بین‌المللی نپیوسته و به بازار اصلی صادرات برای چندین کالای روسی تبدیل شده است و همچنین تأمین‌کننده کالا و تجهیزات است، معاملات مالی در این سال دشوارتر شده‌اند. بخش بزرگی از این مسئله به خاطر تهدید وزارت خزانه‌داری آمریکا به تحریم‌های ثانویه علیه وام‌دهندگانی است که از دور زدن تحریم‌ها حمایت می‌کنند، که به تشدید اقدامات برای پیروی از قوانین منجر شده است.
ایوان کوزلوف (Ivan Kozlov)، کارشناس ارزهای دیجیتال و از بنیان‌گذاران رزولو لبز (Resolv Labs)، که محصولات مرتبط با رمزارز ارائه می‌دهد اما در تجارت کالا دخیل نیست، گفت: “با استیبل‌کوین‌ها، انتقال ممکن است تنها ۵ تا ۱۵ ثانیه طول بکشد و هزینه‌ای چند سنتی داشته باشد، که چنین معاملاتی را زمانی که فرستنده از پیش پایه دارایی در استیبل‌کوین‌ها دارد، بسیار کارآمد می‌کند”. استیبل‌کوین USDT تتر به دلار آمریکا پیوسته است، که آن را برای صادرکنندگان مناسب‌تر نیز می‌کند.
مدیران گفتند که جایگزین اغلب معاملات کندتر است، یا بدتر از آن، ریسک داشتن حساب بانکی خارج از کشور که ممکن است مسدود شود. یکی از افراد گفت که برخی از شرکت‌های بدون تحریم، ده‌ها حساب در کشورهای مختلف باز کردند، تا تنها ببینند که یکی پس از دیگری مسدود می‌شوند.
کوزلوف گفت: “در کشورهایی که با مشکلات نقدینگی دلار و کنترل‌های سرمایه روبرو هستند، تسویه‌حساب‌های مرزی از طریق رمزارزها و به طور خاص، استیبل‌کوین‌های مرتبط با دلار، یک رویه نسبتاً رایج است.”
استفاده از رمزارزها برای پرداخت‌ها برای کشورهای تحت تحریم غیرمعمول نیست. معاملات برای محموله‌ها از ونزوئلا، که دارای بزرگترین ذخایر نفت خام اثبات شده در جهان است، به طور فزاینده‌ای با استفاده از تتر انجام می‌شود. بسیاری از این معاملات — که با تخفیف‌های سنگین انجام می‌شوند — توسط واسطه‌های مستقر در دبی تسهیل می‌شوند.
نقش رو به رشد رمزارزها در تسویه‌حساب‌ها همچنین نشان‌دهنده تغییر در رویکرد بانک مرکزی روسیه به این صنعت است. پیش از این، بانک روسیه اعمال ممنوعیت کلی بر استفاده و ایجاد تمام رمزارزها را بررسی کرده بود، اما در ماه نوامبر، الویرا نابیولینا (Elvira Nabiullina)، رئیس بانک، به پارلمان گفت که او از آزمایش با چنین پرداخت‌هایی در معاملات بین‌المللی حمایت می‌کند.
فردی نزدیک به بانک مرکزی گفته است که با این حال، این رگولاتور به وام‌دهندگانی که از رمزارز استفاده می‌کنند یادآوری کرده است که پرداخت‌ها تنها برای انتقالات مرزی قابل قبول است و چنین معاملاتی نباید تبلیغ شوند.
به طور جداگانه، قانونگذاران قرار است قانونی را برای ایجاد چارچوب قانونی برای استفاده از استیبل‌کوین‌ها در معاملات بین‌المللی در نظر بگیرند.
بانک مرکزی همچنین اخیراً اعلام کرده است که شاهد افزایش قابل توجه فعالیت‌های رمزارزی در میان روس‌ها در چند فصل اخیر بوده است.
خدمات بانکی مرتبط با رمزارز در روسیه نیز در حال گسترش است. بر اساس گزارش ودوموستی (Vedomosti)، روسبانک (Rosbank)، که متعلق به میلیاردری به نام ولادیمیر پوتانین (Vladimir Potanin) است که سهامدار در شرکت استخراج نیکل ام‌ام‌سی نوریلسک نیکل پی‌جی‌اس‌سی (MMC Norilsk Nickel PJSC) نیز است، اولین وام‌دهنده روسی شد که از ژوئن سال گذشته پرداخت‌های مرزی با رمزارز برای کسب‌وکارها را آغاز کرد. از آن زمان به بعد، بانک‌های دیگر نیز چنین خدماتی را آغاز کرده‌اند.
در همین حال، برخی از شرکت‌های کالایی مسیر متفاوتی برای تسویه معاملات انتخاب کرده‌اند که زمانی به عنوان روشی عجیب در نظر گرفته می‌شد. برخی از تولیدکنندگان فولاد از معاملات موسوم به پایاپای یا تهاتری استفاده می‌کنند، که در آن کالا با کالاهایی که به روسیه ارسال می‌شوند مبادله می‌شود و از انتقالات مرزی به طور کامل اجتناب می‌شود.
