خبرگزاری ایرنا گزارش داد که مهرداد بذرپاش، وزیر حمل‌ونقل و شهرسازی ایران، پیشنهادات جدیدی برای بهبود همکاری‌های حمل‌ونقل و ترانزیت بین کشورهای عضو بریکس ارائه داده است.
وی این اظهارات را طی سخنرانی از طریق ویدئو کنفرانس در جلسه وزرای حمل‌ونقل بریکس بیان کرد که در حاشیه بیست و هفتمین انجمن بین‌المللی اقتصادی سن پترزبورگ روز جمعه برگزار شد.
با اشاره به ظرفیت‌های بالقوه و واقعی ایران در زمینه‌های حمل‌ونقل و ترانزیت، از جمله کریدورهای بین‌المللی شمال-جنوب و شرق-غرب، این وزیر اعلام کرد که ایران برای دیجیتالی‌سازی زنجیره‌های تأمین حمل‌ونقل و لجستیک، آموزش منابع انسانی، و حمایت از نوآوری‌ها در راستای اهداف بریکس آمادگی دارد.
او گفت:
“کریدور بین‌المللی ترانزیت شمال-جنوب، به عنوان یکی از کریدورهای مهم که اعضای بریکس را به یکدیگر متصل می‌کند، با مزایای حمل‌ونقل مناسب و مؤثر، می‌تواند بین کشورهای عضو بریکس در زمینه حمل‌ونقل و ترانزیت هم‌افزایی ایجاد کند.”
بذرپاش خاطرنشان کرد که ترانزیت کالا از طریق ایران طی ۱۲ ماه گذشته بیش از ۶۰ درصد افزایش یافته و به ۱۷.۶ میلیون تن رسیده است که به گفته او نشان‌دهنده امنیت و مقرون‌به‌صرفگی مسیر ترانزیتی ایران برای کشورهای منطقه است.
این مقام رسمی تأکید کرد که با پیوستن به گروه بریکس، ایران گام اساسی را برای گسترش روابط خود با کشورهای عضو این گروه در زمینه‌های حمل‌ونقل، تجارت و اقتصاد برداشته است.
او تأکید کرد که سیاست‌ها و برنامه‌های بریکس، که در بیانیه‌ها و اسناد مکانیزم منعکس شده‌اند، توانایی آن را برای رسیدگی به طیف گسترده‌ای از مسائل مرتبط با نگرانی‌های کشورهای در حال توسعه نشان داده است.
با توجه به این که بریکس یک نهاد پیشرو متشکل از اقتصادهای بزرگ نوظهور است، وزیر ایرانی گفت که با اقتصادهای مکمل و تنوع فرهنگی خود، اعضای بریکس می‌توانند نیازهای یکدیگر را برآورده کرده و تجربیات توسعه‌ای را مبادله کنند، که در نهایت به ارتقاء رفاه و صلح جهانی کمک می‌کند.
بذرپاش همچنین به مزایای جغرافیایی ایران اشاره کرد و موقعیت استراتژیک آن را در تقاطع کریدورهای ترانزیتی منطقه مورد توجه قرار داد.
با برخورداری از ۱۱ بندر تجاری قادر به جابجایی ۲۷۳ میلیون تن کالا در سواحل شمالی و جنوبی، شبکه‌ای از راه‌آهن به طول ۱۵,۰۰۰ کیلومتر، و بیش از ۲۵۰,۰۰۰ کیلومتر جاده‌های با کیفیت بالا، بذرپاش گفت که ایران در موقعیتی است که می‌تواند اتصال سریع در شبکه‌های تجاری منطقه‌ای و جهانی را با حداقل هزینه تسهیل کند.
