به گزارش صدا و سیما، رئیس انجمن سیمان ایران اعلام کرد که این کشور در سال گذشته تقویمی ایرانی (که در ۱۹ مارس به پایان رسید) ۱۴ میلیون تن سیمان صادر کرده است.
حمید فرمانی تولید سیمان کشور در سال مذکور را ۷۶ میلیون تن اعلام کرد و خاطرنشان کرد که بیشتر سیمان صادر شده به کشورهای منطقه ارسال شده است.
به گفته این مقام مسئول، مصرف سیمان ایران در سال گذشته حدود ۶۶ میلیون تن بوده که ۱۰ درصد بیشتر از سال قبل از آن است.
وی پیش‌بینی کرد که در سال‌های آینده، سرانه مصرف این محصول در ایران به کشورهای پیشرفته و در حال توسعه نزدیک خواهد شد و مصرف از حدود ۸۰۰ کیلوگرم به ازای هر نفر به ۲,۰۰۰ کیلوگرم به ازای هر نفر افزایش خواهد یافت.
فرمانی با اشاره به برخی از چالش‌های افزایش تولید سیمان در کشور، گفت که تجهیزات و ماشین‌آلات تولید سیمان کشور نیاز به نوسازی دارند.
وی گفت:
“شرکت‌های تولید سیمان، به‌ویژه شرکت‌های قدیمی‌تر، به دلیل کمبود درآمد کافی طی ۱۰-۱۵ سال گذشته نتوانسته‌اند ماشین‌آلات و تجهیزات خود را نوسازی کنند.”
در ماه آوریل، رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان ایران گفت که صادرات سیمان ایران در طول تقریباً دو سال گذشته ۱۲ درصد افزایش یافته است.
علی‌اکبر الوندیان گفت که ایران در ۹ ماه اول سال تقویمی ۱۴۰۲ (۲۱ مارس تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳) ۱۰.۵ میلیون تن سیمان صادر کرده است.
وی افزود که در سال ۱۴۰۱، ۱۳ میلیون تن سیمان صادر شده است.
الوندیان اظهار داشت که ایران سالانه حدود ۹۰ میلیون تن سیمان تولید می‌کند که از این مقدار، ۶۰ میلیون تن در داخل کشور مصرف می‌شود.
وی گفت که در حال حاضر ۱۳ پروژه نیمه‌تمام در کشور وجود دارد و افزود که با بهره‌برداری از این پروژه‌ها، تولید سیمان سفید بیش از ۸.۸ میلیون تن افزایش خواهد یافت.
سیمان ایران به ۲۵ کشور از جمله عراق، کویت، افغانستان، پاکستان و سوریه صادر می‌شود.
ایران در سال ۲۰۲۱ با تولید ۶۳ میلیون تن سیمان، به عنوان هفتمین تولیدکننده بزرگ سیمان در جهان رتبه‌بندی شد.
جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۰ با تولید ۶۹ میلیون تن سیمان، پنجمین تولیدکننده بزرگ سیمان در جهان بود.
صنعت سیمان ایران بیش از هشت دهه سابقه فعالیت دارد.
در حال حاضر، ۹۶ خط تولید سیمان در ۷۴ کارخانه در سراسر ایران فعال هستند و تقریباً نیمی از آن‌ها کمتر از ۱۰ سال قدمت دارند. این نشان می‌دهد که واحدهای تولیدی جدید سهم بیشتری در تولید کل این بخش دارند.
کشورهای همسایه نه تنها مصرف‌کنندگان سیمان ایرانی هستند، بلکه خواهان انتقال فناوری صنعت سیمان به کشورهای خود نیز هستند.
چرا سیمان کالایی استراتژیک محسوب می‌شود؟
سیمان به دلایل متعددی به عنوان کالایی استراتژیک محسوب می‌شود:
- زیرساخت‌های عمرانی: سیمان ماده اصلی در ساخت و سازهای عمرانی است. از جاده‌ها و پل‌ها گرفته تا ساختمان‌ها و سدها، همه به سیمان نیاز دارند. زیرساخت‌های قوی و پایدار برای توسعه اقتصادی و اجتماعی هر کشور ضروری است.
- توسعه اقتصادی: صنعت سیمان به طور مستقیم و غیرمستقیم اشتغال‌زایی می‌کند. از استخراج مواد اولیه گرفته تا تولید، حمل و نقل و ساخت و ساز، بسیاری از مشاغل وابسته به این صنعت هستند.
- تأمین مسکن: سیمان ماده اصلی در ساخت مسکن است. با افزایش جمعیت و نیاز به مسکن، تقاضا برای سیمان نیز افزایش می‌یابد. مسکن مناسب یکی از نیازهای اساسی بشر است.
- زنجیره تامین داخلی: تولید سیمان اغلب وابستگی کمی به واردات دارد زیرا مواد اولیه مورد نیاز برای تولید سیمان (مانند آهک، خاک رس و غیره) در بسیاری از کشورها به وفور یافت می‌شوند. این باعث می‌شود که کشورها بتوانند به طور مستقل سیمان تولید کنند و وابستگی کمتری به بازارهای خارجی داشته باشند.
- تأثیرات اقتصادی گسترده: صنایع مرتبط با سیمان، مانند صنایع تولید بتن، ساخت و ساز و مشاغل مرتبط با زیرساخت‌ها، همگی از تولید سیمان بهره‌مند می‌شوند. این ارتباطات باعث می‌شود که سیمان نقش کلیدی در رشد و توسعه اقتصادی داشته باشد.
- پایداری و دوام: سیمان و محصولات بتنی دوام بالایی دارند و برای ساخت سازه‌های پایدار و مقاوم در برابر شرایط آب و هوایی سخت و زلزله‌ها مناسب هستند. این ویژگی‌ها، سیمان را به یک ماده استراتژیک در برنامه‌های توسعه ملی و مدیریت بحران تبدیل کرده است.
با توجه به این موارد، سیمان به عنوان یک کالای استراتژیک نه تنها در بخش ساخت و ساز بلکه در کل اقتصاد نقش حیاتی ایفا می‌کند.
