حدود 60 میلیارد دلار از فلزات گرانبها ممکن است در محل‌های دفن زباله و اوراق‌فروشی‌ها قرار داشته باشد.
انباشته‌های گوشی‌های هوشمند قدیمی، کامپیوترهای منسوخ شده و لپ‌تاپ‌های خراب که در انبارهای قراضه جمع شده‌اند، کوه‌های کوچکی از طلا را پنهان می‌کنند و یک پروژه جدید در بریتانیا امیدوار است از این ثروت‌های نامرئی بهره‌برداری کند.
ضرابخانه سلطنتی بریتانیا (The Royal Mint)، تولیدکننده رسمی سکه‌های بریتانیا، توافق‌نامه‌ای با استارتاپ فناوری پاک کانادایی Excir امضا کرده است تا از یک “فناوری جهانی بی‌نظیر” برای بازیابی و بازیافت ایمن طلا و دیگر فلزات گرانبها از زباله‌های الکترونیکی (e-waste) استفاده کند.
بردهای مدار الکترونیکی در دستگاه‌های الکترونیکی به دلیل خواص رسانایی طلا، حاوی مقادیر کمی از این فلز گرانبها، همراه با دیگر فلزات مفید مانند نقره، مس، سرب، نیکل و آلومینیوم، در اتصالات خود هستند.
استخراج این فلزات پیش‌تر چالشی بزرگ بوده است، اما فناوری توسعه‌یافته توسط Excir قادر است ۹۹ درصد از طلای محبوس در زباله‌های الکترونیکی را در عرض چند ثانیه بازیابی کند.
پس از آماده‌سازی بردهای مدار با یک “فرایند منحصر به فرد”، آن‌ها در معرض یک ترکیب شیمیایی ثبت شده قرار می‌گیرند که به‌طور انتخابی طلا را در عرض چند ثانیه استخراج می‌کند. سپس، مایع غنی از طلا پردازش شده و به طلای خالص تبدیل می‌شود که می‌تواند به شکل شمش‌های طلا درآید. این فرآیند پتانسیل بازیابی فلزات دیگر مانند پالادیوم، نقره و مس را نیز دارد.
شان میلارد (Sean Millard)، مدیر ارشد توسعه در ضرابخانه سلطنتی (The Royal Mint)، در بیانیه‌ای اظهار داشت:
“ضرابخانه سلطنتی بیش از ۱۱۰۰ سال به لطف روحیه کارآفرینی خود موفق بوده است و فناوری Excir مکمل جاه‌طلبی ما برای تبدیل شدن به پیشگامی در زمینه فلزات گرانبهای پایدار است. این روش شیمیایی بسیار تحول‌آفرین است و در عرض چند ثانیه، قادر به بازیابی فلزات گرانبها از دستگاه‌های الکترونیکی می‌باشد. این فناوری پتانسیل عظیمی برای ضرابخانه سلطنتی و اقتصاد چرخشی دارد که به استفاده مجدد از منابع گرانبهای سیاره ما و ایجاد مهارت‌های جدید در انگلستان کمک می‌کند.”
در حال حاضر، حدود ۲۲ درصد از زباله‌های الکترونیکی جمع‌آوری، به‌درستی ذخیره و بازیافت می‌شوند. با این حال، با فناوری‌های جدید مانند این، مشکل ضایعات الکترونیکی کاهش خواهد یافت.
برآورد می‌شود که سالانه حدود ۶۲ میلیون تن زباله الکترونیکی در جهان تولید می‌شود – مقداری که کافی است بیش از ۱.۵ میلیون کامیون ۴۰ تنی را پر کند. با افزایش تقاضا برای دستگاه‌های الکترونیکی، این رقم تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۳۲ درصد افزایش خواهد یافت و این زباله‌ها را به سریع‌ترین منبع زباله جامد در جهان تبدیل خواهد کرد.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) زباله‌های الکترونیکی را به عنوان زباله‌های خطرناک اعلام کرده است چون این زباله‌ها حاوی مواد سمی هستند و در صورت عدم درمان مناسب می‌توانند مواد شیمیایی سمی را به محیط زیست نشت دهند. به عنوان مثال، تجهیزات الکترونیکی دور ریخته شده می‌توانند سرب و جیوه را به محیط زیست تزریق کنند که می‌تواند در دوران بارداری، نوزادی، کودکی و نوجوانی توسعه طبیعی سیستم عصبی مرکزی را مختل کند. علاوه بر این، زباله‌های الکترونیکی قابل تجزیه زیستی نیستند و در محیط انباشته می‌شوند.
این مسئله نه تنها یک مشکل زیست‌محیطی بزرگ ایجاد می‌کند، بلکه یک اتلاف عظیم نیز محسوب می‌شود. به طور کلی، ممکن است در حال حاضر بین ۵۷ تا ۶۲ میلیارد دلار از فلزات گرانبها در محل‌های دفن زباله و قراضه‌ها وجود داشته باشد.
