امسال، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) ۱۲ صندوق قابل معامله در بورس (ETF) اسپات بیت‌کوین و ۹ صندوق اسپات اتر را تأیید کرد. در اینجا نگاهی دقیق به تفاوت‌های بین محصولات قابل معامله در بورس (ETP) اسپات و فیوچرز (آتی) رمزارزها ارائه می‌شود که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند در دنیای در حال تحول سرمایه‌گذاری‌های رمزارزها راه خود را پیدا کنند.

اسپات در مقابل فیوچرز: هدایت چشم‌انداز  ETF‌های رمزارزها

در حوزه مالی سنتی (TradeFi)، یک ETF اسپات رمزارز به ‌طور مستقیم ارز دیجیتال پایه، مانند بیت‌ کوین یا اتر را در اختیار دارد و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که سهام‌هایی را خریداری کنند که به مالکیت این دارایی دیجیتال مرتبط است. این ساختار به ‌صورت زنده قیمت ارز دیجیتال را بازتاب می‌دهد و به سرمایه‌گذاران راهی مستقیم برای دنبال کردن ارزش آن بدون نیاز به مدیریت دارایی‌های دیجیتال ارائه می‌دهد. به‌عنوان مثال، سرمایه‌گذاران نیازی به ثبت‌نام در یک صرافی یا یادگیری نحوه استفاده از کیف پول غیرحضانتی ندارند.

ETFهای اسپات در بورس‌های معتبر مانند Nasdaq، NYSE و CBOE معامله می‌شوند که نقدینگی بیشتری را فراهم می‌کنند و تحت نظارت‌های قوی‌تری قرار دارند. این موضوع می‌تواند برای سرمایه‌گذاران نهادی که نگران خطرات مرتبط با نگهداری مستقیم ارزهای دیجیتال هستند، جذاب باشد. از میان ۱۲ ETF اسپات بیت ‌کوین که در حال حاضر در ایالات متحده موجود هستند می‌توان به IBIT، GBTC، BTC، FBTC، ARKB، BITB، HODL، BRRR، EZBC، BTCW، DEFI و BTCO اشاره کرد. 9 ETF اسپات اتر نیز شامل ETHE، ETH، ETHA، FETH، ETHW، ETHV، EZET، QETH و CETH هستند. ETFهایی با نماد ETH و BTC مربوط به صندوق‌های کوچک بیت ‌کوین و اتریوم Grayscale هستند.

در مقابل، یک ETF فیوچرز رمزارز به مالکیت مستقیم ارز دیجیتال مربوط نمی‌شود. بلکه در قراردادهای آتی سرمایه‌گذاری می‌کند—توافق‌هایی برای خرید یا فروش دارایی در تاریخی در آینده با قیمت مشخص. این ETFها قیمت پیش‌بینی‌شده آینده ارز دیجیتال را دنبال می‌کنند، نه قیمت فعلی بازار را. این موضوع می‌تواند به تفاوت‌هایی با قیمت اسپات منجر شود که به دلیل عواملی مانند هزینه‌های تمدید قرارداد و شرایط بازار مانند کونتانگو (Contango) یا بکواردیشن (Backwardation) است که بر عملکرد قراردادهای آتی تأثیر می‌گذارد. در میان ETFهای فیوچرز بیت ‌کوین و اتر در ایالات متحده، BITO، BTF، XBTF، BITS، EETH، EFUT، و BETE پیشتاز هستند.

هنگام تصمیم‌گیری بین ETFهای اسپات و فیوچرز، سرمایه‌گذاران باید زمینه‌های مختلف ریسک و ساختارهای هزینه‌ای این دو را مورد بررسی قرار دهند. ETFهای اسپات قرارگیری مستقیم در معرض قیمت ارز دیجیتال را فراهم می‌کنند، اما با چالش‌هایی مانند اعتماد به یک متولی و امنیت آن همراه هستند. از سوی دیگر، ETFهای فیوچرز از مشکلات مرتبط با نگهداری (Custody) عبور می‌کنند، اما با پیچیدگی‌های بازار آتی، شامل احتمال خطاهای پیگیری و هزینه‌های اضافی مرتبط با تمدید قراردادها، مواجه هستند. در نهایت، انتخاب بین این دو نوع ETF به میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذار بستگی دارد.

نظر شما در مورد تفاوت بین ETFهای اسپات و آتی چیست؟ شما می‌توانید نظرات خود را در قسمت دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.