مسیر فدرال رزرو در پیش‌رو در ماه سپتامبر کاملاً شفاف به نظر می‌رسید، اما تصویر بسیار مبهم‌تر از آن چیزی است که بسیاری تصور می‌کردند.
کمتر از یک ماه پیش، فدرال رزرو کمپین تسهیلی خود را با کاهش نیم واحدی نرخ بهره آغاز کرد، به نظر می‌رسید که تورم تا حد زیادی کاهش پیدا کرده و بازار کار داغ در حال سرد شدن است.
اما ترکیبی از افزایش پیش‌بینی‌کننده حقوق و دستمزد در ماه گذشته، کاهش غیرمنتظره نرخ بیکاری و چسبنده‌تر شدن قیمت‌های مصرف‌کننده ظاهراً لفاظی فدرال‌رزرو را به منطقه‌ای که انتظار می‌رود بازگرداند.
انتشار صورتجلسه روز چهارشنبه از نشست ماه گذشته فدرال رزرو، نسبت به بیانیه صادر شده در روز تصمیم‌گیری، اطمینان بسیار کمتری را در مورد شرایط اقتصادی حاکم و داده‌های رسمی منعکس‌کننده آنها نشان داد.
بسیاری از شرکت‌کنندگان مشاهده کردند که ارزیابی تحولات بازار کار با افزایش مهاجرت، تجدید نظر در داده‌های گزارش‌شده حقوق و دستمزد و تغییرات احتمالی در نرخ رشد زیربنایی بهره‌وری به عنوان عوامل پیچیده‌کننده، چالش‌برانگیز بوده است.
و بازخوانی رسمی اضافه کرد که چند شرکت‌کننده بر اهمیت ادامه استفاده از داده‌های تفکیک‌شده یا اطلاعات ارائه‌شده توسط مخاطبین تجاری به‌عنوان بررسی شرایط بازار کار تأکید کردند.
رافائل بوستیک، رئیس فدرال رزرو آتلانتا، با انعکاس برخی از این چرخش‌های چندگانه داده‌ها، روز پنجشنبه به وال استریت ژورنال گفت: این بی‌نظمی برای من در امتداد خطوطی است که شاید باید در نوامبر مکث کنیم. من قطعاً برای آن آماده هستم.
بخش بزرگی از سردرگمی در مورد انعطاف‌پذیری اقتصادی و اشتغال ایالات متحده مربوط به تجدیدنظرهای عظیم در اعداد مهاجرت پس از همه‌گیری است که پیش‌بینی‌های نیروی کار را افزایش داد، کمبود نیروی کار را کاهش داد و احتمالاً رشد دستمزد و قیمت را کاهش داد.
اما این تصویر با تغییرات اواسط سال در سیاست‌های مهاجرت و موضع پس از انتخابات که در هوا وجود دارد، دوباره در حال تغییر است.
تفکر اکثر اقتصاددانان در مورد مهاجرت در ماه فوریه زمانی که بازبینی‌های دفتر بودجه کنگره ایالات متحده (CBO) نشان داد در سال گذشته 3.3 میلیون مهاجر خالص در مقایسه با 1 میلیون نفر پیش‌بینی شده قبل از همه‌گیری وجود داشت، به هم خورد.
برای بسیاری از اقتصاددانان، این تا حدودی قدرت شگفت‌انگیز بازار کار، هزینه‌های مصرف‌کننده و رشد کلی ایالات متحده از سال 2022 را توضیح می‌دهد، حتی در شرایطی که فدرال رزرو شرایط اعتبار را سخت‌تر می‌کرد.
پس از تنظیم مجدد پیش‌بینی‌های خود، CBO اعلام کرد که این افزایش خالص مهاجرت می‌تواند نیروی کار ایالات متحده را تا 5.2 میلیون در 10 سال آینده افزایش دهد. این سازمان پیش‌بینی می‌کند که این امر می‌تواند حدود 7 تریلیون دلار به تولید اقتصادی و 1 تریلیون دلار به درآمد مالیاتی اضافه کند.
این پیش‌بینی‌های تجدیدنظر شده، به نوبه خود، برخی از اقتصاددانان بخش خصوصی را بر آن داشت تا این بحث را آغاز کنند که بازار کار می‌تواند بدون ایجاد تورم تازه، داغ‌تر از آنچه قبلاً انتظار می‌رفت، کار کند. این امر باعث شد که بسیاری تخمین بزنند که رشد حقوق و دستمزد ماهانه پایدار می‌تواند تا پایان سال به 200000 برسد.
اما در ژوئن زمانی که موضع مهاجرت ایالات متحده تغییر کرد، تصویر دوباره پیچیده شد. پرزیدنت جو بایدن دو حرکت مهم سیاسی را اعلام کرد: ممنوعیت پناهندگی برای قطع گذرگاه‌های غیرقانونی در مرز ایالات متحده و مکزیک و اقدامات گسترده برای قانونی کردن بسیاری از ساکنان طولانی مدت ازدواج با شهروندان آمریکایی.
اقتصاددانان بارکلیز تخمین می‌زنند که ترکیب حرکت بایدن، کاهش تعداد مهاجران احتمالی در مرز جنوب غربی و تعلیق برنامه آزادی مشروط برای کوبا، ونزوئلا، هائیتی و نیکاراگوئه به شدت جریان ورودی‌ها را کاهش داده است.
آنها اکنون تخمین می‌زنند که مهاجرت خالص به اصطلاح بشردوستانه که شامل افرادی می‌شود که نیاز به حمایت دارند اما پناهنده نیستند، در حدود 100000 نفر در ماه در مقایسه با 300000 در اواخر سال گذشته تثبیت می‌شود.
