به گفته مدیران انرژی، خط لوله جدیدی که گاز طبیعی شیل را از غرب تگزاس به مراکز صادراتی در سواحل خلیج‌فارس آمریکا می‌برد، محدودیت‌هایی را که قیمت‌های محلی را در سال جاری سقوط می‌کرد، کاهش داده است و به هموار کردن راه برای تولید نفت بالاتر ایالات متحده کمک می‌کند.
شرکت‌های خط لوله تا حد زیادی از افزودن ظرفیت جدید پس از همه‌گیری، زمانی که تولید شیل خشک شد و استفاده از خط لوله کاهش یافت، دست کشیدند.
Matterhorn ماه گذشته فعالیت خود را آغاز کرد و گلوگاه‌هایی را که تولیدکنندگان را مجبور می‌کرد در مواقعی به طرف‌های دیگر برای دریافت گاز خود پول پرداخت کنند یا به دنبال مجوزهای دولتی برای سوزاندن گاز باشند، شروع به کار کرد.
حوضه پرمین، که در تگزاس و نیومکزیکو قرار دارد، نیمی از تولید نفت خام ایالات متحده را به خود اختصاص داده و دومین منطقه بزرگ تولیدکننده گاز شیل است.
Mike Oestmann، مدیر عامل شرکت Tall City Exploration، تولیدکننده Midland، گفت: Matterhorn فضا را آزاد کرده است و قیمتی که ما اکنون برای گاز دریافت می‌کنیم برای تقریبا یک ماه مثبت بوده است. وی افزود: ما گاز زیادی تولید کردیم که نه تنها پولی نگرفتیم، بلکه هزینه برداشت آن را هم پرداخت کردیم.
به گفته تحلیلگران، برای تولیدکنندگان نفت و گاز، این خط لوله با افزایش قیمت گاز به افزایش سود کمک می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد تا رشد تولید نفت خام را با شعله‌ور شدن گاز کمتر افزایش دهند.
دیوید سدوسکی، رئیس تجزیه و تحلیل گاز آمریکای شمالی در موسسه مشاوره انرژی اسپکتس، گفت که ماترهورن به افزایش تولید نفت پرمین کمک خواهد کرد.
سدوسکی، که پیش‌بینی می‌کند سال آینده ۳۵۰ هزار بشکه در روز بیشتر شود، گفت: بیشتر رشد تخمینی تولید نفت پرمین در سال ۲۰۲۵ بدون ظرفیت بیشتر خط لوله گاز غیرممکن خواهد بود.
بر اساس نظرسنجی سه ماهه انرژی بانک فدرال رزرو دالاس، یک پنجم تولیدکنندگان نفت پرمین که در ماه سپتامبر شرکت کردند، گزارش دادند که قصد دارند پس از رفع تنگنای خط لوله، تکمیل چاه‌ها را افزایش دهند.
بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی، تولید نفت خام پرمین در سال جاری با 6.1 درصد افزایش به 6.27 میلیون بشکه در روز و در سال آینده به 6.5 میلیون بشکه در روز خواهد رسید که بخشی از آن به دلیل بهبود راندمان حفاری است.
