آنچه در این مقاله می خوانید
این نمودار رتبهبندی کشورها را بر اساس تولید ناخالص داخلی (GDP) به ازای هر ساعت کار، یا بهرهوری نیروی کار، نشان میدهد. دادهها از سازمان بینالمللی کار (International Labour Organization) بهعنوان مرجع ۲۰۲۳ تهیه شده است.
بهرهوری نیروی کار مقدار تولید (تولید ناخالص داخلی) به ازای هر واحد نیروی کار (ساعت کار) در یک دوره زمانی مشخص را ارزیابی میکند.
این معیار بر حسب دلار بینالمللی (Int$) سنجیده میشود؛ ارزی فرضی که برای مقایسه قدرت خرید کشورهای مختلف با تنظیم بر اساس تفاوتهای قیمتی استفاده میشود.
این شاخص به ارزیابی تولید ناخالص داخلی نسبت به ورودی نیروی کار کمک میکند و دیدگاهی نسبت به کارایی سرمایه انسانی و کیفیت تولید ارائه میدهد. در بلندمدت، افزایش بهرهوری عامل کلیدی برای رشد اقتصادی است.
کارگران در کدام کشورهای جهان بهرهوری بیشتری دارند؟
به دلیل وجود بخش خدمات مالی قوی که با نیروی انسانی نسبتاً کمتری خروجی قابل توجهی تولید میکند، کارگران در لوکزامبورگ تقریباً سه برابر بهرهوری بیشتری نسبت به قطر دارند.
9 کشور از ۱۰ کشور اول در این فهرست در اروپا واقع شدهاند و تنها استثنا سنگاپور است.
کارگران اروپایی با ساعات کاری کمتر از کارگران آمریکایی، سطح تولید مشابهی را بهصورت سرانه به دست میآورند. بسیاری از کشورهای ثروتمند اروپایی نیز جمعیت کمتری دارند و نیروی کار آنها در صنایع با ارزش افزوده بالا (مانند خدمات مالی یا انرژی) متمرکز است، که به نرخهای سرانه بالاتری کمک میکند.
همچنین، اتحادیه اروپا مقررات دقیقی برای حمایت از کارگران دارد و برخی از بیشترین تعداد روزهای تعطیلات با حقوق اجباری را به اجرا میگذارد که ممکن است به تعادل بین کار و زندگی و افزایش بهرهوری کمک کند.
با این حال، نحوه تفکیک دادهها میتواند این رتبهبندیها را تغییر دهد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۲، یک ساعت کار در آلمان ۱ درصد بیشتر از یک ساعت کار در ایالات متحده بهرهوری داشت، اما یک کارمند آلمانی در طول سال ۲۰ درصد کمتر از یک کارمند آمریکایی تولید داشت.