آنچه در این مطلب می خوانید
ادامه اعتراضات اقتصادی در ایران؛ اعتصاب پرستاران و تجمع بازنشستگان در چند استان
اعتراضات اقتصادی در ایران روز یکشنبه ادامه یافت، به‌طوری که پرستاران و کارکنان کادر درمانی بیمارستان میلاد تهران دست به اعتصاب زدند و هم‌زمان بازنشستگان در چندین استان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
طبق گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های اجتماعی در ۱۶ فوریه ۲۰۲۵ (28 بهمن ۱۴۰۳)، علاوه بر اعتصاب کارکنان بیمارستان میلاد و تجمع اعتراضی پرستاران و کارمندان آن در تهران، گروهی از بازنشستگان نیز در اعتراض به شرایط وخیم اقتصادی در استان‌های اصفهان، خوزستان و کرمانشاه تجمع کردند.
پرستاران و کارکنان بیمارستان میلاد تهران، در اعتراض به بی‌توجهی به مطالباتشان و تشدید بحران اقتصادی، شعارهایی سر دادند از جمله:
“بدون پرستار، سیستم فرو می‌پاشد“
“تعرفه‌های ما کجا رفت؟ ببینید جیب چه کسی پر شد!”
ادامه اعتصاب پرستاران بیمارستان میلاد و اعتراضات بازنشستگان در ایران
اعتصاب پرستاران بیمارستان میلاد تهران وارد سومین روز خود شد. این اعتصاب در اعتراض به کاهش پایه حقوق در فیش‌های حقوقی و مشکلات شدید اقتصادی ادامه دارد. معترضان همچنین خواستار استعفای مسئولان شده‌اند.
هم‌زمان با اعتصاب پرستاران در تهران، گروهی از بازنشستگان صنایع فولاد و معدن در اصفهان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در اهواز، مرکز استان خوزستان، بازنشستگان معترض شعار دادند: “تا کی دروغ به ملت؟“ و مخالفت خود را با سیاست‌های مقامات جمهوری اسلامی اعلام کردند.
اعتراضات بازنشستگان همچنین در کرمانشاه برگزار شد. معترضان با شعار:
“از کرمان تا تهران، کشتن فرزندانمان“
به مرگ امیر محمد خالقی، دانشجوی ۱۹ ساله دانشگاه تهران و همچنین فوت چندین دانش‌آموز در حادثه تصادف اتوبوس اردوی مدرسه واکنش نشان دادند.
بازنشستگان معترض در شوش، یکی دیگر از شهرهای استان خوزستان، با سردادن شعار:
“تورم و گرانی، بلای جان مردم است“
ناخرسندی خود را از شرایط اقتصادی کشور اعلام کردند.
افزایش تورم و بحران معیشتی در ایران
در شرایطی که تورم و نرخ ارز به‌شدت افزایش یافته است، حداقل هزینه ضروری زندگی خانوارها از ۳۰۰ میلیون ریال (تقریباً ۳۲۳ دلار) فراتر رفته است، در حالی که حداقل دستمزد یک کارگر با دو فرزند حدود ۱۲۰ دلار است.
گسترش اعتراضات صنفی در ایران
وضعیت وخیم اقتصادی باعث افزایش اعتراضات در میان گروه‌های مختلف شغلی از جمله کارگران، معلمان و بازنشستگان شده است.
گسترش اعتراضات صنفی—شامل بازنشستگان، کارگران صنعتی، معلمان، سرمایه‌گذاران مالباخته، پرستاران و کارکنان بخش درمان—نشان‌دهنده تشدید مشکلات اقتصادی در ایران و بی‌توجهی مقامات دولتی به این بحران است.
