به گفته کارشناسان موسسه کاتو (Cato Institute)، دلاریزه کردن کامل اقتصاد آرژانتین به محافظت از «قدرت خرید مردم عادی» در برابر سیاستمداران فاسد و «بانک‌داران مرکزی غالباً تابع یا صرفاً نالایق» کمک می‌کند. کارشناسان گفتند که از دست دادن حق مالکیت باید به عنوان “بهایی بی‌نهایت کوچک در مقابل مزایای دلاریزه کردن” تلقی شود.

مقابله با تورم با دلاریزه کردن

به عقیده نویسندگان آخرین پست وبلاگ موسسه کاتو، آرژانتین باید دلاریزه کردن اقتصاد خود را در نظر بگیرد، چون این فرایند از “قدرت خرید مردم عادی” در برابر سیاستمداران فاسد و “بانک‌داران مرکزی غالباً تابع یا صرفاً نالایق” محافظت می‌کند. نویسندگان، دانیل رایزبک (Daniel Raisbeck)، تحلیلگر سیاسی و گابریلا کالدرون دی بورگوس (Gabriela Calderon de Burgos)، محقق، چنین استدلال می‌کنند که تنها دلاریزه کردن کامل می‌تواند به آرژانتین کمک کند تورمی را که در حال حاضر بالای 100 درصد است، کنترل نماید.

این دو کارشناس برای حمایت از استدلال خود به نرخ تورم در سه کشور کاملاً دلاریزه شده آمریکای جنوبی یعنی پاناما، اکوادور و السالوادور اشاره می‌کنند. بر اساس این بلاگ پست، این سه کشور، بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر منطقه، «بعد از همه‌گیری بیماری کووید-19، تورم دو رقمی نداشتند».

اظهارات این دو نویسنده آنها را به فهرست رو به رشد کارشناسان و اقتصاددانانی اضافه می‌کند که دلاریزه شدن کامل اقتصاد این کشور آمریکای جنوبی را تایید می‌کنند. خاویر مایلی (Javier Milei)، نامزد ریاست جمهوری در انتخابات آتی آرژانتین، نیز آمادگی خود را برای دلاریزه کردن در صورت پیروزی نشان داده است.

دلاریزه شدن و از دست دادن استقلال پولی

با این حال، مخالفان دلاریزه کردن اغلب از دست دادن استقلال پولی را به عنوان یکی از دلایلی ذکر می کنند که کشورهای تحت تاثیر تورم باید از جایگزینی ارزهای خود با دلار اجتناب کنند. برخی دیگر ادعای استفاده تسلیحاتی از دلار توسط ایالات متحده را به عنوان نمونه‌ای از  دلایلی بیان کرده‌اند که کشورهایی با ارزهای در حال سقوط باید دلاریزه شدن را رد کنند.

با این وجود، رایزبک و کالدرون دی بورگوس در بلاگ پست خود از تجربیات پاناما از زمان دلاریزه شدن آن در سال 1999 استفاده می‌کنند تا برخی از استدلال‌های مورد استفاده منتقدان دلاری‌سازی را رد کنند. به عنوان مثال، نویسندگان چنین استدلال کردند که تجزیه و تحلیل تجارب دلاریزه شدن پاناما توسط یکی دیگر از کارشناسان موسسه کاتو، خوان لوئیس مورنو-ویالاز (Juan Luis Moreno‐​Villalaz)، نشان داده است که بانک‌های این کشور قادر هستند (و هنوز هم می‌توانند) منابع را بدون محدودیت عمده تخصیص دهند. نویسندگان اضافه کردند که از زمان دلاریزه شدن، بانک‌ها نیز توانستند نقدینگی خود را مطابق با تقاضای محلی برای اعتبار یا پول تنظیم کنند.

رایزبک و کالدرون دی بورگوس در خاتمه گفتند که “تغییرات در عرضه پول – که از تأثیر متقابل بین عوامل محلی و شرایط خاص بازارهای اعتباری جهانی ناشی می‌شود – و نه فدرال رزرو، سیاست پولی پاناما را تعیین می‌کند. سیاست فدرال‌رزرو به همان میزانی بر پاناما تأثیر می‌گذارد که بر سایر نقاط جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.”

در مورد از دست دادن حق مالکیت- سودی که دولت هنگام انتشار ارز به دست می‌آورد- این دو گفتند که این باید به عنوان “بهایی بی‌نهایت کوچک در مقابل مزایای دلاریزه شدن” در نظر گرفته شود. به این ترتیب، فقدان ذخایر بزرگ دلاری نباید بهانه‌ای برای دلاریزه نکردن باشد.

نظر شما در مورد استدلالات کارشناسان موسسه کاتو چیست؟ شما می‌توانید نظرات خود را در قسمت دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.