داده‌های رسمی که روز دوشنبه منتشر شد نشان داد که زیمبابوه در سال 2023، 30 تن طلا تولید کرده است، که 15 درصد کمتر از سال قبل است. قطعی‌های برق و نوسانات ارزی بر میزان تولید تأثیر گذاشته‌اند.
این کشور واقع در جنوب آفریقا زمانی یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان طلا در این قاره بود، اما به دلیل بحران اقتصادی طولانی مدت، که سرمایه‌گذاران را دور نگه داشته است، از همتایان منطقه‌ای خود مانند غنا، مالی، بورکینافاسو، گینه و تانزانیا عقب افتاده است.
بیشتر مناطق زیمبابوه هنوز برای جستجوی طلا بررسی شده و معادن فعال آن برای جلب سرمایه، به ویژه به دلیل نگرانی‌ها در مورد سیاست‌های دولت و حقوق مالکیت، به خصوص پس از ضبط مزارع متعلق به سفیدپوستان در ابتدای قرن، با مشکلاتی مواجه هستند.
تولید طلا در سال 2008 و در اوج بحران سیاسی و تورم بی‌سابقه زیمبابوه به تنها 3 تن سقوط کرد. هرچند تولید در سال‌های اخیر بهبود یافته و در سال 2022 به بالاترین حد خود یعنی 35 تن رسید، اما این کشور با وجود پتانسیل قابل توجهی که دارد، هنوز از همتایان منطقه‌ای خود عقب است.
میزان طلای تولید شده در سال 2023، که 30.11 تن بود، از هدف دولت که 40 تن برای آن سال تعیین شده بود، کمتر بود. داده‌های منتشر شده از سوی تصفیه‌خانه‌های فیدلیتی (Fidelity Refineries)، آژانس دولتی که تنها واحد پردازش کل طلای تولیدی در کشور است، این موضوع را نشان داد.
تولیدکنندگان طلای زیمبابوه، به همراه تمامی صادرکنندگان دیگر از این کشور، 75 درصد از درآمدهای خود را به دلار آمریکا دریافت می‌کنند و مابقی را به ارز محلی که تنها در سال گذشته بیش از 80 درصد از ارزش خود را از دست داده است.
این کشور همچنین به دلیل خرابی‌های مکرر در نیروگاه‌های کهنه زغال سنگی خود، شاهد قطعی‌های برق شدیدتری بود در حالی که تولید برق در ایستگاه هیدروپاور کاریبا (Kariba) به دلیل کاهش سطح آب همچنان محدود می‌شود.
بیشتر طلای زیمبابوه در طی عملیات‌های با مقیاس کوچک و توسط معدنچیان سنتی تولید می‌شود، که یک ساختار بسیار پراکنده است و از مزایا و کارایی‌های مقیاس برخوردار نیست.
برخی از برترین تولیدکنندگان طلای این کشور شامل شرکت دولتی Kuvimba Mining House، شرکت معدنی کالدونیا (Caledonia Mining Corporation)، پادنگا (Padenga) و ریوزیم (RioZim) هستند.
